Üzgün birine iyi davranmak acılarını artırır

Bu böyledir ama başka türlü de davranamayız maalesef. Acılı birine nasıl davranılacağı konusunda bir literatür, bir argüman yok. Kişilerin acısına saygı göster deniliyor. Üzüldüğünü belli et. İyi de bunlar sanki onun üzüntüsünü daha da artırır gibi geliyor bana.

 

Ben zaten üzgünüm, sen de üzgün durursan olmaz ki bu. E oynayıp zıplayamazsın da. Üzüntüsünden ağlayan adama şaka espri yapmak, şarkı söyleyip onu neşelendirmeye çalışmak küfretmek gibi.

 

İyi de üzüntülü birine nasıl davranacağız? Ya ben hakikaten bu konuda zorluk çekiyorum. Adamın babası ölmüş. Başın sağ olsun dedik, tamam. Sonra? Ağlıyor, biz de mi ağlayacağız. Teselli etmeye mi çalışacağız. Bunlar da acıyı artırır diyorum.

 

“Allah onu bizden daha çok seviyormuş” Nerden biliyorsun! Arkadaş napsam işin içinden çıkamadım. Acılı kişiye nasıl davranılır. Hani içimizden gelmese bile tiyatro yaptık onunla birlikte ağladık. Rahatlayacak mı? Daha ağır acıları düşünün. Karısını ya da çocuğunu kaybetmiş mesela.

 

Acı sizin değil. Mevta ile yakın dostluğunuz yoksa zorlama bir hüzün olur. Ve bence bu yeterlidir. Hiç kimseye aynı benim gibi üzül diyemezsin. Yani üzülmeyecek üzgün duracaksın. Mevta sevdiğiniz biriyse sevginiz ölçüsünde ağlayabilirsiniz. Değilse üzgün görünmeniz yeterli.

 

Acıya katılınmıyor, acı tek başına yaşanıyor. Ne yapsanız üzüntüsü azalmayacak. Bu nedenle kendinizi zorlayarak kişinin acısına ortak olmaya çalışmak anlamlı değil. Yanında olduğunu bildirmek önemli ama. Üzüntülü görünmek yetiyor. Üzüldü sansınlar diye kendini paralamanın gereği yok.

 

Fakat bazı durumlarda acılı kişiyle ilgili olmadan sırf ölen kişi nedeniyle gerçekten üzülmek durumunda kalabilirsiniz. Genç birinin cenazesine katıldım. Etkilendim yakınlarından daha fazla ağladım. Görenler kardeşin mi dedi. Bu ayrı bir şey. Bir de acılı kimseye o an iyi davranmak var… Bence bu o kişinin acılarını artırır.