Üzülüyorum ve özür diliyorum!

Daha önce de belirtmiştim, bilgisayarım keyfe keder bir çalışıyor, bir kilitleniyor, bana lütuf gösterdiği zamanları yazı yazmak için kullandığımdan gelen yorumlar yayına alındıktan sonra öyle kendi başlarına kalıyorlar…

İlk üye olduğum zamanlarda aylarca yorumlara yanıt yazmamıştım, doğru olanın yazı ve düşünceye karşılık fikir beyan etme olduğuna sonuna kadar inanıyordum, yorum aracılığı ile iletilen fikre ve düşünceye saygımdan dolayı her yorumu yayına alıyor, hemfikir olanlara teşekkür etmeyi ayıp, karşı duranlara ise bir daha yazdığım konuyu tekrar etmeyi edepsizlik sayıyordum!

Aylar sonra bir şeyi daha keşfettim: Yorum yazmak da bir emek gerektirmekteydi ve emek harcayanlar karşılığını da beklemekteydi…

Hoş, benim düşüncem de yanlış değildi, soru sormak ayrı, yazıya yorum aracılığı ile katılım yapmak farklıydı!

Aylar sonra sanıyorum ben yanılıyorum diye düşünmeye başladım, yorumlara yanıt yazıyordum, ancak, olabildiğince dengeyi tutturmaya çalışıyordum: öven kadar sövenin de hakkını teslim etmek gerek!

Elimde değil, yapısal mihenk taşım!

Beş yoruma yanıt yazmak, inanın, benim için bir yazıdan vazgeçmekti, ne kadar ciddiye aldığımın bir göstergesi olarak belirtmekteyim…

Bilgisayarım elverdiğinde yazı yazma hevesim tepe noktalarındayken yanıt bekleyen yorumları düşünüyorum öncelikle, yanıtlamaya başladığımda üç kişiden sonra kilitlenirse geri kalan üç kişi kırılmaz mı diye düşünüyorum, elimde değil!

Bir taraftan da, bulduğun fırsatı yazmak için değerlendir diyor içsesim!

Bazı kişilere saçma gelecek belki, ancak, aynen budur son zamanlarda yaşadığım çelişkilerim!

Oh, pc problem yaratmıyor, şöyle bir klavyeyi tıkırdatayım diyorken, yanıtlanamamış yorumlar “Önce ben!” diyorlar! Tamam diyorken ya kilitlenirse orta yerde düşüncesi çörekleniyor içime…

Ne yazma keyfim kalıyor, ne yanıtlama!...

Öyle sıkıntı oturuyor yüreğime, adına vicdan mı denir, bilemem!

Bu durumu bir kez daha hatırlatıp, haberiniz olmadan sizlerden rüya aralarımda kaç kez özür dilediğimi bilmenizi isterim!

Gün içinde kaç kez aklıma geliyorsunuz ve kaç kez sizler bilmeden eziliyorum karşınızda!...

Bende tüm yorum hakkı kalan ve kalacak olan blogdaşlarımdan özür dileme gereksinimi içindeyim!

Lütfen beni affedin!

Lütfen bilin ki şahsınıza ya da yorumunuza olan lakaytlık asla söz konusu değildir!

İzninizle kendime biraz torpil geçeceğim, bulduğum pc özgürlüğünü yazma hakkım olarak kullanacağım, sizlerin yorum aracılığıyla fikir beyan etmenize öncelik tanıyarak, yorumu onaylama sırada bile kilitlenebiliyor zira bu meret!

Bu yazı aracılığıyla tüm yorum yazanlara, yazacak olanlara teşekkür ediyorum, yanıtlayamamaktan dolayı da üzgünlüğümü anlamanızı, hattı zatında özür dilediğimi bilmenizi istiyorum!

Anlayışınız için teşekkür ediyorum!

Sevgilerimle…

Gülgün Karaoğlu
Mayıs,30/09