Uzun tatiller sonrası çekilmez ilk iş günleri

“ Güzel bir tatil yapacağız, dinleneceğiz ve rahatlamış  zinde bir şekilde 12 Ağustos 2013 Pazartesi sabahı tekrar işe geleceğiz…” 

Sanırım sadece bizim ofiste değil, milyonlarca kişinin olduğu çalışma hayatında birçok işletmede de benzer düşünceler oluşmuştur.

Aslında sadece bu bayram tatilinde değil, sıradan bir cumartesi pazar tatili için de genel olarak aynı beklentilere sahiptir çalışanlar. Bu yüzden de cuma akşamları insanlar, hem haftanın yorgunluğunu atıp dinlenecekleri için, hem de güzel bir tatil yapacakları için keyiflidirler.

Hatta cuma akşamları evine dönen insanların dilinde çoğunlukla benzer sözler vardır;  “bu hafta çok yoruldum”   veya “haftanın yorgunluğunu şimdi daha iyi hissediyorum..."

Tüm Türkiye  dört beş günlük bayram tatilini sonlandırdı ve milyonlar işbaşı yaptı bu sabah.

Peki herkes sahiden de dinlenebildi mi?

Yılların yaşanmışlık ve gözlem tecrübesiyle diyebilirim ki, bence milyonların çoğunluğu bu sabah perişandı.

Açayım.

Uzun bir tatil sonrası çalışanların çoğunluğunun, hem de  ezici çoğunluğunun hiç de zinde, dinlenmiş bir şekilde işe başlamadığını gözlemliyorum çok zamandır.

Çünkü çalışma hayatında zaten bir o yana bir bu yana savrulan ve hırpalanan kitleler, -beyaz ya da mavi yakalı fark etmez-, tatil günlerinde enerjilerini sonuna kadar değerlendiriyorlar.

Parka ya da sokağa oynamaya giden bir çocuğun annesinin “hadi çocuğum geç oldu artık eve, yemeğe!” uyarısına kulak asmayışını iyi biliriz.

Peki çocuk yorulduğunu, perişan bir halde eve gideceğini bilmesine rağmen neden kendine eziyet eder de uzatır da uzatır oyununu?

Çünkü o an keyif alıyordur ve özgürleştiği, başında bir büyüğünün olmadığı  o anları sonuna kadar değerlendirmek ister de ondan.

Çalışanların  durumu da farklı değildir. Yorulduklarını, perişan halde işbaşı yapacaklarını bilmelerine rağmen tüm enerjilerini  kullanır da kullanırlar. Meselâ pazar geceleri geç yatarlar ki, bu aslında kendilerine yapılmış en büyük zulümdür. 

Hülâsa; madem iyi bir başlangıç iyi bir bitiş demektir, o zaman iyi bir hafta başı için iyi bir kapanış gerekir. Bu da tatillerin özellikle son gününün hiç değilse erkenden uyuyarak sonlandırılması anlamına gelmelidir.

Öyle ya, aksi taktirde dinlenip, kendimizi toplamamız için bize verilmiş olan tatil günleri, gerçek işlevinden çıkarak, hafta başı işe perişan halde başlamamıza neden olan anlamsız bir sürece evrilir.

Sabrın sonu ile