Uzun yol

UNUT GECE BİTİNCE

Hadi son türkünü de söyle

Söyle son türkünü de gidelim

"Gece bitti" de - unut her şeyi

Unut bunu da gece bitince.

Ben kimi sarmak isterim öyle kollarımla

Hangi düşler onlar

Tutsak edilmeyen hangi?

İşte o onmaz tutkuda ellerim

Yüreğime boşluğunu bastırıyor

Çürük çarık göğsüm bağrım

Sensiz.

Rabindranath TAGORE

"Seninle uzun bir yolculuğa çıkabilirdik." Ben hala uzun bir yolculuğa çıkma ihtimalini seviyorum. Biliyorum gelecek uzun sürer, ancak anlamıyorum, neden?.. Çaresiz kızgınlığım; biliyorum uzun sürecek belki çok uzun..

Bir hikaye sana yaşayıp geçtiğin bir zamanda, fark etmediklerini duyarsız kaldıklarını bir vesile ile fark ettirdiğinde, hele ki senin başından da daha önceleri benzer şeyler geçmişse, için daha çok parçalanıyor, bütün yaraların deşiliyor.

Çaresiz bu yaşamdan ya vazgeçeceksin ya direneceksin. Hiç gelmeyeceğini bildiğiniz birini gelecek gibi beklemek ve bu hisse sarılarak yaşamak zamanla yerini korkunç bir boşluğa bırakıyor. Bu boşluk hissinden kurtulmanın tek çaresi ayağa kalmak, direnmek, yeniden hissetmek.

Şu an dışarda haylaz bir rüzgar eşliğinde kar ısrarla yağıyor. Oda karanlığa büründü. Anlaşıldı, bu gri kış kolay kolay peşimizi bırakmayacak. Sanki bahar geliyorum diye geçtiğimiz hafta şaka yaptı, sarstı gitti.

Haberler, maçlar, piyangolar, kuyular, kemikler, kafatasları, çocuklar, nutuklar; höykürmeler, ciddi açıklamalar, pazarlıklar, maymunlar, hurafeler, çığlar..

Görkemli göğün altında eşsiz bir rüzgar ve güneşin yakıcı olmadığı hep sarhoş olduğumuz günler gelecek..

Uzun bir yolculuktayız...