- Kategori
- Şiir
Vakit yok
Kimsenin kimseye sarılmaya vakti yok...
Bir kalabalık ordunun,
Tek silahşörü olma derdinde herkes...
Yanından kayıtsızca geçip gidiyoruz,
Üzerine hüzün bulaşmış her ne varsa...
Hüzün okşamak nedir öğrenemeyen ellerimiz,
Kendi ceplerimizden dışarıya çıkmamayı
Nasıl da ezberlemiş...
Dillerimizde yalancı teselli sözleri,
Gözlerimizde hep
Bir yere yetişmek zorunda olduğumuzun resmi...
*
Kimsenin,
Kimsenin uzun ağlamasına tahammülü yok,
Neme lazım omzumuza gözyaşı bulaşmasın...
*
Hayat, nereye sürüklemektesin ki bizi,
Biz çoktan unuttuk, neydi gerçek sevgi...?
*
Vakit yok, vakit yok bölüşmeye...
Sırtımda dünya yükü bir heybe,
Yine yalnızlığa kuruyorum saatimi...
Kalabalıktaki senaryoda,
Yalnız ama güçü olmanın,
Değişmez komik sahnesi...
*
Deniz Çelimli