Vanlı mucit görenleri şaşırttı

Bizler, yoğun duygular çerçevesinde hayatın pembesinde gözlerini açan yeni yeni buluşlara “MERHABA” diyerek yola koyulduk. Tabi arada sırada o yoğun duygular, zifiri karanlık gibi üzerimize çöktü. Yine yılmadık, devam ettik.

Değerli okurlar, Vanlı mucidimizin yaşam hikâyesini ve çalışma zorluğunu dile getireceğim.

Bir mucit, lisan okumadan da bilim adamı olabilir mi?

Kimilerine göre evet.

Kimilerine göre de hayır.

“Evet. Hayırda olsa yapılan sanatlar elle tutuldukça itibar kazanılır.”H.Y

Sayın, Salih Yetkin’e bu nedir diye sorduğumuzda?

-Bir annenin yavrusunu kucağına alarak sevmesidir. Cebinizdeki tek kuruşu harcamadan yaptığınız projeye dökmesidir. Açıkçası bu “Eserim” adını koyduğum, motor karışımlı bisiklettir.

Sayın Yetkin, siz bize yaptığınız şu eseri ve kendinizi anlatır mısınız?

-Öncelikli olarak belirli çizimler yaptım. O çizimlerden yola çıkılarak, boşta kalan motorun belirli malzemelerini aldım. Tabi ilk başta çok ağır gibi görünüyordu. Başarısızlık önce yaşamıştım. Ama pes etmeden yine yine devam ettim. Başarılı oldum. Tabi bir kısımda da eksik bir durum vardı. Diğer bisikletlerden farklı olmalıydı. Ve onlardan daha hızlı daha pratik olmasını istedim. Eserim, sonunda hazır hale geldi. İlk üç kişi ile bindik. Gerçi çok gülünç nokta olmuştu. Ama onu yapmak zorundaydım. Çünkü: ağırlık ne kadar yüksek olsa gidişi o kadar yavaş olacaktı. Bu da beni biraz daha hafif ve daha pürüzsüz yapmama neden olacaktı. Anlayacağınız, başardım. Başardık. Başardınız.

Sayın Yetkin, konuşmalarınız için teşekkürler… Maddi imkân zorlu çekerek bu güzel eseri bizlere göstermiş oldu. Bizlerde söz vererek, her yaptığınız adımda sizlerle olacağız. Diyerek yola devam ediyoruz.

Eee. Bizler daha aynı yerdeyiz. Ya sizler nerdesiniz?

Haber: Hikmetullah Yetkin