Var mısın?

Muatabı kendin olan soruların oldu mu hiç senin ?

Ya içindeki kraterleri fark edip, onlara doğru yüzmek ile hemen oradan uzaklaşmak arasında gelgitlerin?

Ara sıra umudunu kaybedipte : "Pasifiğin derinliklerine dalıp Marina çukuruna varabilmeyi hayal etmekten ne farkı var ki tüm bu sorgulamaların ?" diyerek birbaşına söylendiğin...

Vaki midir tüm bunları düşünürken bile, kendine kulaklarını tıkamadan duyuşlarını dile getirmeyi zorlamaların?
"Evet" ise, senin de cevabın; önce beni dinle, dilersen sonra, bir de sen dene...


Beni bekliyorsun onu beklerken...
Ne olduğunu tarif edemez ki sana saatler...
Ay, zaman, güneş yada mevsimler...

Tanımsızdır, kader gibi zaman dediğin...
Ya da benzer bir kum saatinin ilmeğinden çözülmüş akar haline...

Farklı mı sanırsın sendeki, bir berikinle?
Nedir senin, ya da diğerinin döne dolaşa aradığı?
Bir papatya, ya da başak tarlası...

Söksem onları yerinden, alıp bastırsam hepsini birden göğsüne ,
Dolar mı orada ki?...

Yerleştirsem koynuna tümünü,
Tutsun diye yüreğindeki girdabı ...

Avuçlarımın arasına alsam sımsıkı senin o bebek yüzünü...
Tamamlanır mı?
Biter mi boşluğun?

Kopar mı ya sımsıkı tuttuğun?
Boşalır mı dizginlerinden?
Açılan kapakları gibi barajın; çağlar mı duyuşların?

Var mısın?

17.06.2007
Ayna