Varolmanın dayanılmaz gücü

Zaman akmaya, zaman geçmeye, zaman sürmeye, zaman döngüsüne.... Nasıl tanımlarsanız tanımlayın devam ediyor. Zaman ister geçmiş deyin, ister gelecek deyin, tüm yaşantımız şimdide toplanıyor, şimdide şekilleniyor. Geçmiş ve gelecek şimdilerin toplamına hayat adını veriyor ve anlamlandırmaya çalışıyoruz kendimizle birlikte etrafmızdaki her şeyi. acaba ne kadar? Hayatın gerçek anlamı , gerçek amacı, gerçek ulviyeti nedir, nerededir?

Aslında çok da uzağımzda kaf dağının ardında değil. Tam burada içimizde, ayak bastığımız, göz göze geldiğimiz, kulak kesildiğimiz, akışına kapıldığımız yerde. Yaşam serüveni bir ömürle bitse idi bunca yasam barındırır mıydı evren bağrında ? Ne ölümle son bulan ne de yaşamla tamamlanan.Ancak bu ikisiyle tam olan bir var olma mücadelesi bizlerin verdiği. Her an kendini yenileyen, her an değişen bir oluşumun içindeyiz. Bir yere vardım, artık öğrendim, biliyorum gibi sözcüklerin geçersiz olduğu bir süreç . Çünkü her aşamanın ötesi her gelişimin bir üst basamağı bir sonrası var . Nereye kdar?!

Daha dünyaya gözlerimizi açar açmaz başlıyoruz öğrenmeye. Önce ağlamayı öğreniyoruz , uyum sağlamayı, sonra alışmayı, tanımayı, sevmeyi, görmeyi, kucaklamayı, öpmeyi.... Derken bir kişilik, bir karakter oluşturuyoruz ruh dünyamızın farkına vararak. Hayaller canlanıyor önce zihnmizde, zaman geçtikçe bu hayallerin gerçekleşmediğini anlayarak olağan hayat serüvenin içine katıyoruz kendimizi ve nasıl olduğunu, kim olduğumuzu anlamadan geçiyor ömrümüz.

Öyleyse nasıl farkına varacağız gerçeklerin aslolan varlığımızın, aslolan insanlığımızın farkına nasıl varacağız? Öğrenerek ve öğreterek... Düşünün; şu anki yaşamlarımız başkalarına ait, başkalarının bizler için önümüze sunduğu ve bizlerin sorunsuz kabullendiği bir hayatı yaşıyoruz, yaşatılıyoruz. Oysa çok daha insanca, çok daha kardeşçe, severek yaşayabiliriz. Yoksa tüm bunları bilemeden bir ev, bir araba alabilmenin, bir çocuk sahibi olabilmenin peşinde sürecek gidecek bu telaş. Oysa inanılmaz güzellikler taşıyoruz özümüzde. Severek, paylaşarak, güzelliklerden feyz alarak, varolusumuzun mükemmelliğini kavrayarak da geçebilir.

Yaşam sorumluluğumuz sadece kendimize değil, tüm evrene karşı ve başarı; çevremizdeki her şey ile ne kadar iyi ilişkiler kurduğumuza bağlı. Hadi o zaman başarmak için ne bekliyoruz?