- Kategori
- Şiir
Varsaymışız
Yok canım aşk değildi
o içimiz titreten ürperti !
olsa olsa soğuk bir rüzgardı
tenimizi ısırıp geçen
ılık ilk sonbahar akşamlarında..
Bize anlatılan masalları belki olur diye
gereğinden fazla ciddiye almışız oysa
yalandan temeller üzerine
koskocaman anıtmezarlar kurmuşuz
kalbimizin en orta yerine..
aslında olamamış olan
meğer biz öyle varsaymışız...
kışken önümüz
biz kendimizi hep yaza hazırlamışız
bir mevsimin en olmaz yerinde
yakalanmış hüzün yağmuruna
buram buram hasret kokan yüreğimiz...
Şimdi düşünüp mazimi
hayıflanıyorum kendi kendime
mesela gözlerini bir kamyon anlam yükleyip
kendi gönül evrenimde güneş sanmışım..
değerken tenime parmak uçlarının sıcaklığı
bir daha hiç üşemem sanmışım...
hani bir yığın hüznün kederin içinde
mutluluğu bize armağan etmişler sanmışız..
ben gecenin zamansız bir saatinde
uykusuzluğumun sebebini senin özlemine yormuşum
aslında yoktu bir şey sevgili
gönül de yaşanmamış ki hiçbirşey
oysa kendimize bir sürü yalanlar söyleyip
hep kendi sermayemizden yemişiz
dedidim ya aslında olamamış olan
olsa olsa biz öyle varsaymışız...