Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

21 Ekim '08

 
Kategori
Psikoloji
 

Varsın iyi olduğumu sansınlar

Varsın iyi olduğumu sansınlar
 

"RESİM:ALINTI"


Neler neler öğrenmedim ki senden hayat…

Gülmeyi ağlamayı… Koşmayı durmayı… Konuşmayı susmayı… Düşmeyi kalkmayı… Yalanı dolanı… Sevgiyi nefreti…

İhaneti… Riyayı… Kıskançlığı… Cimriliği… Fakirliği… Zenginliği…

Hiçe sayılmayı… Değer verilmemeyi… Anlaşılmaya çalışılmamayı… Hor görülmeyi… Aşağılanmayı… Küsmeyi barışmayı…

Sevgisiz bırakılmayı… Sayılmamayı…

Torpilin ya da çok paran olmadan hiçbir kapıyı açamayacağımı…

İyiyi kötüyü, acıyı tatlıyı…

Tatlı olanlar kuş gibi uçup giderken acı olanların kekremsi tadı damağıma yapışıp kaldı…

Onaylamasam da öğrettiklerini alıştım sana…

Ahmet Mete Işıkara'nın dediği gibi bu artçılarla yaşamayı çoktan öğrendim be hayat...

İçim ağlarken yüzüme maske takıp gülücükler dağıtmayıda…

Gözyaşsız, sessiz ağlamayı çok iyi beceriyorum artık…

Kalabalık ortasında tek başıma kalmayı ve kendime yetmeyi de…

Kimseler acımasın bana, acımasın hayat…

Akıl veren oluyor da ekmek veren nerede…

Ağzı olan konuşuyor da vara yoğa, sorun çözen olmuyor be hayat…

Kilit vurdum dilime duymasın annem babam, üzülmesinler…

El bebek gül bebek büyüttükleri, kıyamadıkları yavrularının neler neler yaşadığını, nelere göğüs germek zorunda kaldıklarını duyup da kahrolmasınlar… Varsın iyi olduğumu sansınlar…

Sen bir sahne değil misin hayat… Ben de bir oyuncuyum senin sahnende… Rolümü ezbere biliyorum artık…

Fazla gelse de zaman zaman yaşadıklarım…

Geçecek biliyorum… Bunlar da geçecek… Başka başka karakterlere bürünüp yeni rolüme çalışacağım en iyi şekilde oynamak için bana biçtiğin rolü…

Usatalaştım artık alaylı da olsam senin merdivenlerini çıkmakta…

Kimseler anlamıyor içimde ne fırtınalar koptuğunu… Öylesine öğrettin ki duygularımı bastırmayı… Yüreğim bile kabullendi… Ayanaya baktığımda farklı bir ben görüyorum… Hani bilmesem ben olduğumu, ben bile inanacağım aynadaki bene...

Küçük avuntularım var senden çaldığım zamanlara sıkıştırdığım… Tutunmaya çalıştığım dalları var dostlarımın…

Ya olmasaydı onlarda…

Lakin sen çok daha güçlüsün benden… Her seferinde başarıyorsun güçlü kollarınla kavrayıp da sırtımı yere vurmayı… Her seferinde daha çoğunu kopararak gidiyor ara sıra sundukların... Kaşıkla verip sapıyla geri alıyorsun…

Önemi yok be hayat, nefes alıyor, yaşıyorum ya…

(20.10.2007)

 
Toplam blog
: 755
: 776
Kayıt tarihi
: 13.06.07
 
 

Ankara'da doğdum. İlk, orta, lise ve üniversite eğitimimi Ankara'da tamamladım. AÜİF iş idaresi b..