Vatandaşın sandığı, sizin sandığınızdan daha önemli

Vatandaşa gidelim.

Gidelim.

Kararı halk versin.

Versin.

Pilavdan dönenin kaşığı kırılsın mı?

Kırılsın.

Dimyata pirince giderken evdeki bulgurdan olmak da var.

Varsın olsun.

Razıyım.

Ben de razıyım.

Var mısın iddiaya?

Elbette varım.

Gerekirse bırakırım.

Ben de yüzerim.

Haydi öyleyse.

Halkı iyi tanıyoruz.

Seçimini doğru yapar, sanıyoruz.

Halk seçimini yaptı.

Hem de tatilini yarıda keserek.

Akın akın memleketine döndü.

Oysa dönmeyebilir kum ve denizin tadını daha çok çıkartabilirdi.

İzninden fedakârlık yaptı.

Çantasını topladı.

Çoluk çocuğunu yanına aldı.

Bu yaz gününde sandığa koştu.

İlk defa çok katılımlı bir şekilde sandığa gitti.

Samimi olduğunu ve bilinçli hareket ettiğini gösterdi.

Hiç kimsenin etkisi altında kalmadan “evet” dedi.

Bu defa itiraz istemem dedi.

Dikkate almayabilirdi.

Kumlarda yanmak, denizde serinlemek varken, o yarınlarını düşünerek hareket etti.

Şimdi, biz vatandaşı öyle sandık.

Öyle sandığımız vatandaş bizi yanılttı...

Yo bunlar geçerli mazeret değil.

Vatandaşı tanımamak gibi büyük hataya düşülmüş olur.

Bundan böyle siz vatandaşın sandığına bakın.

Çünkü vatandaşın sandığı, sizin sandığınızdan daha önemli.

Vatandaş denizi yarıda bıraktı

Bakalım yüzme sırası şimdi kimde?

Bu bir seçimdi.

Aynı zamanda iyi bir referandumdu.

Buna bakıp herkes hesabını daha iyi yapmalıdır.

Halk bu. Yani bu ülkenin gerçek sahipleri.

Aynı zamanda iyi bir ölçü, iyi bir cetveldir.

Suskun durur fakat günü gelince ezberi bozmasını da bilir.

Bizim sandığımız gibi çıkmadı diyorlar.

Evet, doğru halkın sandığı gibi çıktı.

Her şey sizin sandığınız gibi çıkmıyor işte.

Başka ne diyelim ki?

Bir de seçim öncesi heyecan yoktu.

Sonrası da yok.

Heyecana ne gerek var.

Memleket futbol sahası değil ki.

O ne yapacağını şimdi daha iyi biliyor.