Vay love you Müslüm Baba!...

Arabeskin Müslüm Babası öldü mü, ölmedi mi?... Üç aydır, yoğun bakımda çile dolduran Müslüm Baba'dan gelecek haberi bekliyor haberciler...

Hey gidi Müslüm Baba... Şöhret olmak işte böyle bir şeydir; insanı rahatça öldürmezler bile... Daha son nefesini vermeden bir ölüm haberi yetiştirme telaşıdır gidiyor.

Vay love you Müslüm Baba, diyesi geliyor insanın... Hani, çay reklamında Amerikalı Kristin, Müslüm Baba'ya "Çay love you Müslüm Baba" diyor da, Müslüm Baba da yanlış anlaşılmasın (yani I love you Müslüm Baba gibi ) diye tekrar ettiriyor.

Aslında bu ülke insanı Müslüm Baba'yı da öteki Arabesk babalarını da sever. Sevmeyenler, halkı da sevmeyen, halkın zevklerine burun kıvıran seçkinlerdi. Şimdi onlar da rayting belasına Müslüm Baba haberleri yapma peşine düştüler.

Müslüm Baba, Orhan Baba... Anadolu insanın yanık yüreğinin, büyükşehirlerde ezilmiş ruh ve bedeninin sesi olmuş insanlardır. Çilesisiz hayat yaşamış olanlar onları anlamaz ve sevmezdi... Bu yüzden uzun yıllar yasaklılar listesinde oldular.

Gençlik yıllarında, devletin yok saydığı ama halkın baştacı ettiği bu insanları şimdi devlet de baş tacı ediyor. Ölüm haberine ilk taziye tweet'ini Sağlık Bakanı atıyor. Bu bile, Türkiyenin nerden nereye geldiğini göstermeye yetiyor.

Müslüm Baba, öldü mü ölmedi mi?...Belli ki, ömrünün son demlerini yaşıyor... Her insan gibi kendisine takdir edilmiş olan ömrü tamamlayacak ve Hakka rücu edecek...

Allahsız sanat olmaz!... Ya da sanat Allahsız olmaz... Ama, özellikle çilekeş Anadolu'nun sesi olan Arabesk, biraz sorunlu bir melankoli taşısa da daima Allaha dayanan, Allah'a yaslanan bir sanat olmuştur.

Müslüm ve diğerleri, hayatlarını tamamen dine göre ayarlamasalar da samimi bir iman sahibi olmuş, bunu da şarkılarında dile getirmiş insanlardır.

Ne diyelim, öyle bir zaman ki bu zaman, ölmeyecek adamı zorla öldürür; ölmüş adamı diriltirler... Son söz olarak yine aynı şeyi söyleyeceğim:

Vay, love you Müslüm Baba!...