Vazgeçemem senden.

Sonbahar akşam üstüsü, hava yağmurlu bardaktan boşalırcasına, zifiri karanlık ortalık. Bilmem hangi köşebaşında bir elektrik direğinin sülueti altında, sadece kirpiklerine vuruyor silik aydınlık. Buğulanan camımı siliyorum ellerimle biraz daha dalıyorum sana, uzaktan sessiz izliyorum seni. Kahvemim sıcaklığı sigaramın dumanına karıştığı vakit kaybediyorum bir an seni, ürperiyor şakaklarım. Ağladığını tahmin eder gibiyim. Uzun zamandır ağlamadım ben, gelsem ağlarmıydık ki birlikte.

Cesaret edip soramadım ki. Kim bilir neler uğruyor aklına. Eski sevdalarımdan birine benzetmeye çalışıyorum seni. Sonra ansızın bir sigara yakıyorsun ah diyorum ne çok ortak yönümüz var. Sırf seninle birlikte karşılıklı sigara içebilmek adına henüz bitmemiş sigaramı söndürüp yeni bir başkasını yakıyorum. Kahve içermisin diye soruyorum içimden usulca. Nazikçe teşekkür ediyorsun bence! Koşa koşa mutfağa gidip bir kahve yapıyorum. Penceremin diğer köşesine koyuyorum onu, tam senin sulüetinin önüne. Yağmur şiddetleniyor, arada şimşekler, gürültüler. Üşümezmisin sen? Demez misin? içinden sende usulca birkaç bişeyler. Bir ara bir kedi yanaşıyor ayaklarının yağmurdan nasip almamış kuytusuna. Küçücük bir gülümse ile bakıyorsun. Bilmem hangi köşebaşında bir incir ağcının sırılsıklam olmuş yapraklarının altında kafanı göğe çevirerek, gözyaşlarını gizliyorsun benden, bizden yada diğerlerinden. Bilmem hangi köşebaşında yitirilen bir umut parçasısın sen. Kimi hayallerimde soyut yağmalanışların var senin. Kimi terk edişlerde senin sebebsiz isyanların. Kırınganlıkların, küsmelerin zaman zaman. Bağırışıların bir gece yarısı bilmediğim bir uzakta. Yalnızım bana uzak yabancı.

Sakla beni kendine, söyleme kimselere dedin yoksa beni kaybedersin! Ben sevemem dedin, sevmem dedin. Nasıl bir kahrediştir bu, ne alıp veremediğin vardır sevmekle bukadar. Sevme beni dedin kaybedersin! Ben her kaybedişi göze aldımda geldim sana. Sonunda seni kaybetmek olsada asla vazgeçmem aşkımdan, senden. Asla vazgeçemem yersiz hayaller kurup tebessüm etmekten. Dinlediğin şarkıları birbir anımsayarak dinleyip bağıra bağıra ağlamaktan. Çıldıracak gibi olsada benliğim, Söker kalbimi atarım, çarparım duvara ama yine vazgeçemem senden. Kaybederim bir ömürde yalınayak çocukluğumu ama yinede bitemem sende, vazgeçemem olmaz yapamam. Azrailim gelip dikilse karşıma al derim ruhumu ama sevgimi bırakın toprağıma, yağdıkça yağmurlar sevdamın dumanı tütsün başucumda. Bir uçurumun kenarına yaklaşıp haykırsamda dağa taşa, parçalasam tüm giden kırgınlıklarımı, isyanlarımı. Kahrolsamda, kendimi savursamda uzun bir yol boyunca, olmaz olmaz asla vazgeçemem senden!...