Vazgeçilemeyen, Hayat!

Güzelsin hayat... Yaşatıyorsun yaşatacağını... Yaşamak istemediklerimi bile... Senin eline bırakıyorum herşeyi, hoş bırakmasam ne farkedecek; öyle ya da böyle akıp gidiyorsun kendi kendine... İyi kötü kapılar açıyorsun bana, cesaret verip biraz geçmeden hayal kırıklığı yaşatıyorsun. Yine de vazgeçirmiyorsun kendinden... Umut veriyorsun, mutlu ediyorsun, düşürüyorsun bazen, sonra ayağa kaldırıyorsun... Her yeni gün tekrar başlıyorsun, bi önceki günden hafiflemiş olarak... Güzelliğin de burda zaten; kötü bir günü ardımda bırakmama izin verirken, güzel günün heyecanını, mutluluğunu bir sonrakine taşıyorsun. Evet, güzelsin hayat; çoğu zaman isyan etsem de yaşamaya değersin.