Vazgeçilemez değişim

Bundan tam 114 milyon yıl önce ilk çiçek, güneşin ışıklarını almak için açtığında, dünya üzerindeki en muhteşem ve ilham verici bir güzellikteydi. Her ne kadar bunu anlamdıracak bir bilinç yoktu isede evren o çiçeğin tüm dünyayı kapsayan yeşil otların arasındaki rengarenk görüntüsünü hissedebiliyordu...

Yine milyonlarca yıl önce dünya üzerindeki tüm yaşam suda devam ederken, birden karada yaşamaya başlayan canlılar oldu. Denizler yavaş yavaş çekilip bir tehdit oluşturmaya başladığında rahatlık içersinde yüzen bazı balıklar yavaş yavaş oksijenli kara parçasının tüm ağırlığına katlanarak kendilerini orada yaşamaya alıştırdılar. Daha iyi yüzmeyi öğrenmek istemediler ve çoğu balık çekilen su tehtidinde ölüp giderken çok az bir kısmı kendini karada yaşama alıştırdı. Bazıları bununda ötesine geçerek kuş olup kanatlandılar ve uçmayı öğrendiler...

Koskoca bir kaya parçası, sert, ağır ve dayanıklı bir şekilde parçalanamaz olduğu halde kendi güzelliğini ispatlarcasına moleküllerinde bir değişim yaparak kristellere ve elmaslara dönüştü. Daha sert ve daha sağlam olmak için uğraşmadı.

Peki ya biz insanlar...? Kendimizdeki değişim ve güzelliğin ortaya çıkacağı zaman ne zaman? Ne zaman kendi güzelliğimizi ve özelliklerimi keşfedip rüyadan uyanacağız? Daha çok para ve daha sağlam, kaliteli bir yaşam çizgisi için uğraşıyoruz. Çiçeğe dönüşmüş bitkiden, kuşlara dönüşmüş sürüngenlerden, elmaslara dönüşmüş kayalardan daha mı değersiz daha mı az kutsalız... ?