Vazgeçmek, artık sevmemek mi?

(Vazgeçmişti...)

Dolunay, denizin yüreğinden göğe doğru

turuncu bir ışıltıyla yükseldi…

Güneş sezdirmeden dağların ardına çekilirken

gri-beyaz bulutların çevresinde pembe hareler belirdi.

Işıklı tekneler lacivert dalgalarla dans etti,

kıyıda yasemin kokulu ılık bir rüzgâr esti.

Her şey kusursuzdu, herşey eşsizdi...

!

Birden, geçmişle şimdiki zaman arasındaki tül perdeler  uçuşuverdi.

(Dejavu gibi..)

Vazgeçtiğine aldırMAdan,

özenle sakladığı hatıraların göğsüne başını dayadı...

!

O yine onunlaydı, düşünde, düşüncesinde;

ve  şu an,

evet şu an,

gökyüzünün şu en ebruli saatinde,

onun yanında olmasını ne çok isterdi, ne çok!..

(Oysa vazgeçmişti!..)

(Hani vazgeçmişti?..)

!

Unuttuğumuz şeyler, bir anlamda vazgeçtiğimiz şeylerdi,

peki,  

vazgeçmek; unutmak demek miydi?

Vazgeçmek ; özlememek miydi?

Vazgeçmek; artık sevMEmek miydi?

***