Ve Arap kızı baktı camdan

Oyun oynamadan büyüyeniniz var mı içinizde. Çocuk demek oyun demek… Oyuncak demek… Gerekli oyun oynamak, yemek içmek kadar… Hayal gücünün gelişmesi bakımından elzem hiç şüphesiz ki…

Şimdiki çocuklar gibi saatlerce bilgisayarın başına kitlenip de gerçek hayatla ilgisini keserek sanal ortamda aşağı yukarı tuşlarıyla ya da mouse’u kullanarak vakit geçirmek değil oyun oynamak… Günümüzün gelişen teknolojisinde oyunlar bile değişti artık…

Bizler oyunlarla büyümedik mi...

Misketlerimiz vardı bizim seyretmeye, yuvarlamaya doyamadığımız… Renkli renkli cam yuvarlaklar…

Çemberden arabalarımız belki de bez bebeklerimiz vardı bir zamanlar…

Evcilik, doktorculuk, askercilik oynardık arkadaşlarımızla…

Yakan top, is top en kralıydı oyunların…

İp atlardık… Japon ipi derdi bir kısmımız, bir kısmımız çinçan…

Köşe kapardık, köşe kapmaca oynardık…

Yağ satardık bal satardık…

Kutu kutu penselerimiz vardı bir zamanlar…

Aç kapıyı bezirgân başlarımız…

Kovalamaca oynar kovalardık kan ter içinde kaçanı…

Elim sendeydi, ebelediğimde…

Sobelesek de sobelensensek de vazgeçmezdik saklambaç oynamaktan…

Sorardık Ali Baba’ya saatin kaç diye arada bir...

Hangimiz güzeldik, çirkin hangimiz…

Başucumuzda soyduğumuz portakallar olurdu…

Çık çık hanım çayıra giderdi…

Annem babam tulumbadan su çeker, halka da boynumuzdan geçerdi…

Sana bana incik boncuk getiren kara kediler vardı…

Yer de yer boncuk, gök de gök boncuk derken kaldır bizi hoppacık…

Yalayıp da bitiremediğimiz pekmezlerimiz vardı dolaplarımızda…

Batırdığımız amiraller, bilmeye çalıştığımız isim, şehir, nehir, eşya, bitkilerimiz vardı…






Ekleyip de rakamları birbirine vagonları dizerdik yan yana, tren oynardık…

Bayraklarını bulurduk ülkelerin atlas üzerinde…

Cızbız oynardık üç taş benim, üç taş senin…

Zıplardık tebeşirle çizdiğimiz karelerin ya da dairelerin içinde sek sek oynayacağız diye…

Topaç çevirirdik…

Uzun eşek mi birdirbir miydi oynadığımız…

Beş taş maharetli ellere yakışırdı en çok…

Tombala çeker, fırdöndü oynardık yılbaşı gecelerinde…

Kızma biraderle öfkelenir, kazandık mı sevinirdik…

Annemizin tülbentini aşırıp da bağlamaz mıydık ebenin gözlerini körebe oynamak için…

Mikadosu yoktu çoğumuzun ama kibrit çöpleri vardı elimizin altında…

Adam asmacalar oynardık sanatçı isimleri tutarak içimizden… İsim ve soyadlarda bulunan harfler kadar kadar tire çekerdik de kağıdın üzerine… Uğraşır dururduk asılmamak için… Şimdi sesli harf, sessiz harf diye sorarak çarkı felek oynuyorlar televizyon ekranlarında…

Kağıttan kayıklar yüzdürüdük yağmur birikintilerinde…

Masallar dinlerdik dedlerden, ninelerden…

Domino taşlarını sıralardık peşpeşe…

SOS yazan kazanırdı ya hani…

Nedendir bilmem bir yolculuk yapmak geldi içimden geçmişe… Dolaştım işte çocukluğumun yeşil bahçelerinde… Salıncaklar kurdum kayısı ağacına… Olmadan kopardım dalından üzümleri, ağzımda bıraktığı ekşiliğe aldırmadan yutuverdim korukları…

Aslanağızlarının arasında koşturdum… Bilmiyorum bugün bile ismini ama horoz çiçeği derdim o zamanlar… Kopardım bir ikisini, dalında güzel olduğunu bile bile çiçeklerin… Ayırdım dibinden ikiye ve yapıştırdım yanaklarıma, çeneme, alnıma kızıldereli de oldum sonunda…

Yaygılar serdim çimenlerin üzerine… Anne oldum ben, yemekler yaptım yaprakları koparıp da, bebklerim çocuklarımdı o zamanlar… Bilemedim ki bir ömür boyu evcilik oynar bütün kadınlar…

Derken başladı yağmur… Ve Arap kızı baktı camdan…

………………………………………

ÇOCUKLARDIR YAŞAYAN DOLU DOLU BAYRAMI…
AKİDE ŞEKERİDİR BELKİ DE LOKUM…

İPEK BİR MENDİLİN İÇİNDE LEBLEBİ ŞEKERİDİR…

DÖNME DOLAPTIR, ATLI KARINCADIR…

ŞANSLIYSA HARÇLIKLARDIR CEBİNİ ŞİŞİREN…

ALLAH TEKRARINA ERDİRSİNLERDİR…

İÇİNİZDEKİ ÇOCUĞUN HEP BAYRAM COŞKUSU TAŞIMASI DİLEKLERİMLE…

YOLU SAYFAMDAN GEÇEN TÜM DOSTLARIMIN BAYRAMINI YÜREKTEN KUTLUYORUM…ALLAH TEKRARINA ERDİRSİN EFENDİM…SAYGILARIMLA…