Ve aşk yine sahnede

Tozu dumana katarsın bile bile,
Engin bir haykırış olur bedenin.
Dilin kilitlenir, pervane olursun etrafında ölümün.
Koca bir sel geçmiş üzerinden hayatın, dibinde tortusu kalırken.

Güneş sahte.
Gümüş bir ayışığı kocaman bir ihanetin eşiğinde.
İnsanlar ayyaş bir kâbusun avucunda terlemekte.
Ve AŞK yine sahnede son oyununu sergilemekte. . .

Gökhan Cenker