- Kategori
- Deneme
Ve ben bittim
Bir sonbahar akşamı, yerdeki gazellerin ayaklar altında ezilmesiyle çıkan hışırtılardan başka, sessizliği bozan hiçbir sesin olmadığı bir sessizlik anında sevmiştim seni. Ve kimseler görmesin diye yanı başımdaki çınar ağacının dallarına gizlemiştim. Kıskanırlarda boynunu bükersin diye ödüm kopuyordu. Kendimden bile saklamıştım seni. Tüm mevsimlere de tembihlemiştim. Yazın kuruyacak, sonbaharda toprağa düşecek, kışı toprak altında geçirecektin ve seni ilkbaharda sevecektim…
Nerededen bilebilirdim, hercai bir güneşin cazibesine kapılıp, Kış ortasında açmaya çalışacağını… Ve zamansız açan her şey gibi ebediyen toprağın olacağını…
Şimdi her ilkbaharda sen gelirsin aklıma ve ben bütün yapraklarımı dökerim. Bahar gelir ve ben yapraksız gezerim. Bütün mevsimlere küsüm artık, göçmen kuşların aksine güneş olmayan yerlere göç ederim. Bütün perdelerim kapalıdır, bütün kapılarım örtük… Tüm saatlerim sana kuruluydu, şimdi ölüm sessizliği içinde akreple yelkovan. Takvimi en son sen kopartmıştın giderken, hala aynı gün. Gidişin bitişi oldu tüm zamanlarımın, sen benim tüm zamanlarım, bütün nedenlerim ve bütün sonuçlarımdın…
Bir gün kalktın, gittin ve ben bittim…