Ve şair terk etti mısraları ve gitti

Ve şair terk etti mısraları

Terk etti şehri yolları

Dünyaya sığdıramadığı yüreğini

Mısralara sığdırmıştı her şeyini bildiğini

Ve şair terk etti mısraları

Sökülen yamalar gibi söktü

Söktü yüreğindeki mısraları ve çöktü

Erimiş vicdanlardaki anlamsızlık,

hecesiz’liğinde terk etti

Ve şair terk etti mısraları ve gitti

Gidince her şeyi de gitti

Sevgileri düşleri hayalleri bitti

Atlas libas aşkı ’da terk etti gitti

Ve şair terk etti mısraları ve gitti

Bir masalı olmayan ülkesinde bir şair daha

Mısralarını mısra ’sız olmayanlara bırakmadan

Alev alev yakarak arkasına bakmadan

Yaktı da gitti terk etti ve gitti.

Mehmet Aluç