Vedat Milor'u sevmenin 7 nedeni

1. Bu adam yemeği büyük zevkle yiyor. Yemeği ne kadar severse o kadar heyecanlanıyor.  Bazen duraksıyor ve o tadın verdiği hazzı dinliyor. Kısacası yemeği gerçekten seviyor bunu da seyirciye hissettiriyor.

2. Yediği yemeği  biliyor -ya da doğru tahmin ediyor- . Yemeğin geçtiği süreçleri anlıyor, farklı yerlerle kıyaslıyor. Yanında hangi şarabın iyi gideceğini öneriyor hatta abartıyor: "Kuzu 6.5 aylık" gibi hadi canım ordan diyeceğiniz kelamlar ediyor.

3. İyi yemek yerinde güzel. Mesela iyi pizza İtalya'da yenir felsefesi var Milor'da. Madem pidenin hası Türkiye'de, pizzanın hası da İtalya'da yeniyorsa. Pizza da ısrar etmeyin gidin pide yiyin diyor (haklı da adamcağız).

4. Lafını esirgemiyor. Hani çok sert söylemiyor ama beğenmediğini de söylüyor. Muhafazakar Konyalı tandır kebabçısının yanında: "yanında şarapla ne güzel giderdi" diyor( bi gün taşlarlar Milor etme eyleme).

5. Türk mutfağına toz kondurmuyor. Gastronominini zirvesinde Fransa vardır. Biraz da İtalya. Pek öyle bizi kıyaslamazlar dışarıda. Gurme de olsa her Türk gibi; o da bizim gibi.

6. Yemeklerin fiyatlarını öğreniyor. Hele şükür biri de biz dar bütçelileri aklına getirdi; fiyatları sordu. Ballandıra ballandıra anlatmak güzel sevgili diğer gurmelerimiz. "Kaç para bunun porsiyonu bağamm" diyin şunu.

7. Damağını hiç birşeyden sakınmıyor. Tatlısını da yiyor, tereyağına da banıyor... İç yağı, kuyruk yağı, kolestrol, tansiyon... Amaaan çok yaşayıp da napcaz mantığıyla hareket ediyor yani.

*Favori bölümüm Refika Birgül'le olan iki gurme karşılıklı sohbetleri; ama basit iki lokantaya gitmelerini yadırgadım yahu daha geniş mönülü bir restorantı deşseydiniz ya