- Kategori
- Şiir
Vefa
Senin yüzün benim hüznüm olduysa
O gün geçmek bilmezdi dakikalar
Saniyeler saatlerle yer değiştirir dururdu
Bin parça düşmeye hazır olmaya görsün yüzünde
Elim , ayağım ne yapacağını bilmez halde
Zihnim uzaklarda
Duygularım hissiz ve suçlu, gururumsa
Yarım bu tımarhanede
Bir iyi bir kötü, bir doğru bin yanlış
Daha ne kadar sürecek bu sayıklayış
Nerde üstünde yürüdüğüm mermer desenli zemin
Nerdesiniz ey çocukluğumun dev cüsseleri
Kahraman zannettiklerimiz
Senin yüzün benim hüznüm
Yüzüm bir savaş sonrası kadar ıssız
Bu şehir bu zamandan sonra artık
Benim kadar vefasız
Bu şehrin vefa iklimleri
Solgun ve yapayalnız