Vefatının 4. yılında M.Kemal Yılmaz'ı saygıyla anıyoruz

Melül melül bakma öyle yüzüme

no' lur

Derdini  bilirim, halinden anlarım

Yeşil yeşil Murat ovası,

Buzbulanık suları abıhayat olası

Çizgi çizgi , yol yol dolası

Melül melül  bakma öyle yüzüme  

*

Akdeniz'den,,Karadeniz'den

Anadolu'dan, Urumeli'den

Şöyle arzulu bir kadın misali

Seni sımsıkı tutup belinden

Öpmek istiyorum

Saçından, topuğundan

Dağından

Ne o ?

Saramışsın, solmuşsun

Bulanmış gözlerinde  mavi

Bir tuhaf bir hoş olmuşsun...

****

1 Şadınvan, 10.6. 1949 Sayı: 17

2- Umurlu Çiçekleri ( Üç Demet Şiir / Mustafa Kimal Yılmaz

3. baskı- Aydın 2006-  Sa:59 

Bu dizelerin şairi     M.Kemal Yılmaz'dır. Bu  şiiri  Onun  "Türkiye  Hatirası " adını taşıyan  şiirinden alıp  sizlerle paylaşmak istedim.   Ne yazık  bu değerli şairi   dört yıl önce kaybettik.  Ölmeden birkaç gün önce Ankara'dan  gelip   Umlurlu'ya gelmişti. Sanki dostlarıyla  veda  etmeğe gelmişti...Bir gün önce  Aydın /   Umurlu'da   beraberdik. Kuş  gibi  uçtu aramızdan...  Bir daha  da  dönmedi... Heyhat!  diyorum..Benböyle bir ölüm ve  ayrılış   görmedim.. ..

Eski Aydın Milletvekili M. Kemal Yılmaz (1921-9 Mart 2013) bir öğretmendi, İlkokul, ortaokul ve Liselerde ve hatta Ankara Gazi Eğitim’de öğretmenlik ve idarecilik yaptı. Milli Eğitim Bakanlığı bünyesinde yüksek mevkilerde bulundu. Ortaöğretim Genel Müdürlüğü’nde Genel Müdür Yardımcısı oldu. Yurtdışında bulunan öğrencilerimizle ilgilenmek, bilgi ve görgüsünü artırmak amacı ile bir ara İngiltere ve Fransa’ya gitti. İngilizceyi ve Fransızcayı anadili gibi biliyordu.  Hatta Eğitimci yazar Fehmi Baldaş ile birlikte Ortaokullarda okunan bir Fransızca kitabını bile hazırladılar. M. Kemal Yılmaz bir ara siyasete atıldı 1965 - 1973 yılları arasında CHP’den Aydın Milletvekili olarak TBMM ‘de yer aldı. Milletvekili iken de Aydın’ın ilçe ve köylerini unutmadı. Yararlı, kalıcı hizmetlerde bulundu. En son Milli Eğitim Bakanlığı Başmüfettişi iken kendi isteğiyle emekli oldu. Emekli oldu ama yine de boş durmadı,  Sanatımız ve kültürümüzle ilgilendi. Vefat edene kadar yazılar, şiirler yazdı. Bir babacan insan ve bir kültür babası idi. Ona “ Kültür baba”  diyenler vardı…

M. Kemal Yılmaz emekli oldu, ama bir sözünde şöyle diyordu: “Ben bir öğretmenim, öğretmenliğin emeklisi olmaz, yazmak yaşamaktır ve söz uçar, yazı kalır “  diyordu. Buradan  yola çıkarak sanatımıza ve kültürümüze büyük hizmetlerde bulundu. Birçok dergi. Gazete ve seçkilerde makaleler, edebiyatla ilgili yazılar, deneme, araştırma, gezi ve şiirler yazdı. Şiirimizi ve sanatımızı çok seviyordu.“Şiir yazan adamdan zarar gelmez” diyordu.  Yardımsever, iyiliksever bir insandı.

M. Kemal Yılmaz şiir ve yazılarını değişik kitaplarda topladı ve bunları öğretmenlere, öğrencilere, hemşerilerine ve köy muhtarlıklarına, halk kütüphanelerine  armağan ediyordu. Bir sözünde “ fazla param olsaydı   okul yapardım, cami yapardım,köprü yapardım. İşte bu kitaplarımı hemşerilerime armağan ediyor ve bununla da  mutluluk duyuyorum” diyordu.  Şiirlerini Denizin Getirdiği Ölü Asker (1975), Toprak Soyu ( 1993),  Umurlu  Çiçekleri ( Üç Demet Şiir, 2.baskı, 2006),  Deneme, araştırma, biyografi ve  tarih konulu   yazılarını da  şu kitaplarda topladı: Umurlu’dan Çıktık Yola (2000),Atatürk Umurlu’da (2000), Umurlu’da Bir Zeytin Ağacı (2001),Yaban Ellerde Kalanlar (2003 ), Aman Analar Ağlamasın (2004)  ve Mustafa Kademoğlu’nun  hazırladığı “Ben Meclisteyken (2009)  gibi kitapları  hazırladı  ve kütüphanelerimizde yer aldı. Bu satırların yazarı da ( Abdülkadir Güler ) Hayatı ve Eserleriyle Umurlu’dan  M. Kemal Yılmaz ( 4. Baskı- 2012)  tarihinde M. Kemal Yılmaz’ın   hayatı ve eserlerini   bir biyografi bağlamında   410 sayfalık bir kitapta  topladım. 

Sevgili M.Kemal Yılmaz Ağabeyim bu kuitaep konusunda çok mutlu olmuştu  ve şöyle   söylüyordu: “ Ben daha hayatta iken  kitabımı yazdılar.  Umurlu’da bir parka adımı ve büstümü diktiler.  Umurlu Belediye başkanı, tüm emeği geçenlerle birlikte ve hakkımda bir kitap yazan Abdülkadir Güler’e ne kadar teşekkür etsem azdır “ diyordu.  Bunları birkaç yerde de söylemişti,  ne denli mutlu olduğunu açıkça belirtiyordu… Evet, M. Kemal Yılmaz bir can dostumdu.  Vefalı, erdemli vefalı ve hatırnaz bir insandı. Bir Atatürk hayranı ve bir cumhuriyet çocuğu idi. Yurdunu, milletini ve bayrağını çok seviyordu. Sözün özü adam gibi adamdı. 

Vefatının 4.Yılında M. Kemal Yılmaz’ı saygıyla ve rahmetle anıyor, mekânı cennet olsun diyorum. Eserleriyle, şiirleriyle her zaman Gönüllerimizde onurla yaşayacaktır. Işıklar içinde  mışıl mışıl uyusun.

NOT: M.Kemal Yılmaz için geniş bilgi:

Hayatı ve Eserleriyle Umurlu’dan M. Kemal Yılmaz,

Abdülkadir Güler, P.K. 40- Söke – AYDIN