Venedik Karnavalı ve Venedik maskesi

Karnaval günü gelip çatmıştı. Bulunduğum yerin önünde hepsi de özel hazırlanmış inanılmaz güzel kostümler eşliğinde Venedikliler kortej halinde yürümeye başladılar. Dakikalarca onları pencereden izledik ve sonra biz de kalabalığa karıştık. Venedik tarihinin en kalabalık günü olup tarihe geçen bir karnaval gününde (bir günde 165 bin kişi Venedik'e gelmişti.) San Marco Meydanı’na, yani on beş dakikalık mesafeye 1 saatte ulaşabildim. Fakat etraf gerçekten de bayram yeriydi. İnsanlar mutlu, hatta çılgıncasına mutlulardı. Tanımadıklarınız sizinle kol kola girip dans ediyordu. Herkes birbirine sevgiyle bakıyordu. Venedik’e gelmeyi hayal edenler unutmayın, Şubat sonu karnaval başlar ve Mart’ın ikinci haftasına kadar da sürer. Meydan rengârenkti, konfetiler havada uçuşuyor ve dört bir yandan müzik sesleri geliyordu. Böyle bir güzelliğe tanık olmak, böyle bir güzelliğe dâhil olmak…

-Tanrım neredeyim ben? Cennetteyim.

İki hafta boyunca Venedik sokakları doldu taştı. Dünyanın her yerinden gelen turistler havaların da ısınmasıyla doyasıya karnavalı kutladılar. Gündüz arşive giderken birbirinden etkileyici ve rengârenk kıyafetleriyle, yüzlerinde maske ve makyaj ellerinde eldivenli kadınlar, saçlarında beyaz peruk, yüzlerinde beyaz pudralı erkekler görmek bana olağan bir durum gibi gelmeye başlamıştı.

Bilhassa kadınların yüzlerine taktıkları maskeler inanılmaz güzeldi. Venedik maskeleri ile ilgili çok çeşitli efsaneler dolaşır dilden dile. Derler ki maskelerin ilk çıkış noktası salgın hastalıklar, yani veba’dır. Hastalıktan yüzü yara bere içinde kalan Venedikliler çareyi yüzlerine maske takmakta bulmuşlar ve o günden bu güne bu maske bir moda olarak günümüz kadar gelmiş. Oysa nedir bu maskelerin hikâyesi diye Venediklilere sorduğunuzda hiç böyle romantik hikâyeler duymazsınız. “-Neden takıyorsunuz siz bu maskeleri, kim icat etmiş bilmek istiyorum” diye sorduğum bir Venedikli bana, “-Sen hiç Venediklilerin maske taktığını gördün mü” -diye soruma soruyla karşılık verdi. “-Biz maske satıyoruz, turistler de satın alıp takıyor” diye de sorusunu kendi cevapladı. Bir başkası aynı soruya: “Çünkü biz Venedikliler eğlenmeyi çok severiz. Yüzyıllardır hep festivallerimiz vardır ve bu festivaller herkesin kendisini rahat hissetmesi için yapılır, fakat sosyal sınıfların çok fazla olduğu bir şehirde rahatça eğlenmek ne mümkün! O halde herkes maske takarsa karşınızda kim olduğunu bilmezsiniz ve böylece bir fakirle bir soylu gerçekte kim olduklarını bilmeden kol kola dans edebilir.” İşin aslı maskelerin öyküsü herkes için farklı bir şekilde yeniden yazılabilir. Ben de kendi öyküm içinde maskelerin Venedik’in hayaletlerinin kendilerini yaşayanlardan gizlemek için ortaya çıkardıkları bir sihir olduğuna inanıyorum. Bu sihir o kadar güçlü ki yaşayanlar bu maskeleri taktıklarında ruhlarını da maskelerin gücüne teslim etmiş oluyorlar. Böylece maskelerin gücü onu ilk defa deneyenlerle birlikte sürekli artmış oluyor.