Venezuela

Venezuela bu aralar karışık. Ülke petrol zengini, ama halk fakir. 2013 de ölen Chavez, yabancıların elinde olan petrolü millileştirmişti. Halk gözünde kahraman olmuştu, ölmeden önce yerine geçecek kişi olarak Maduro’yu gösterdi. Doğal olarak o seçildi. Bolivarcı devrimin isim babası Simone de Bolivar, 1800 lerin başında Güney Amerika’daki İspanyol hakimiyetini bitiren, Venezuela’lı hukuk okumuş bir milliyetçi. O kıtanın sevilen ismi. Avrupa ve sonrasında kuzey Amerika’nın o kadar sevmediği kesin.

Venezuela’da petrolün millileştirilmesi emperyalleri kızdırdığı, eninde sonunda bunun hesabının kesilmesinin hedeflendiği bilinen bir şey. Ülkede sanayinin olmadığı, ekonomisinin sırtını tamamen petrole dayandırıldığı söyleniyor. Enflasyon artışında dünyada liderler, fiyatlar her ay iki katlanıyor. Gıda ürünlerinde uzun kuyrukların, polis yerine ağırlıklı askerlerin olduğu, rüşvetin günlük yaşamın bir parçası olduğu söyleniyor. Neredeyse bedava olan, elektrik ve su kesintilerinden, işlemeyen internetten bahsediyorlar. Başka bir söylenende milli üretime dayalı ekonominin temellerinin atıldığı, gelir dağılımının düzeltilme çalışma-larının başladığı. Asya ülkeleri ile ittifaklar yapılmakta.

Emperyalist ülkelerle uğraşmak, bağımsızlığını kazanıp kendi ayaklarının üzerinde durmakla orantılıdır. Bu işi yönetenler, diktatör kimlikle başladıkları çalışmalarını demokratik kimlikle devam ettirmeleri de kolay değildir. Bu işi yakın tarihte yapan tek kişinin Atatürk olduğunu hissetmişsinizdir. Venezuela işte bu sancıyı çekiyor. Evet Chavez gönülleri fethetti, ama Maduro? Türkiye, arkandayız, dik dur diyerek, Maduro’ya destek verdi. Ama ABD ve Avrupa aynı fikirde değil. Onlar, Muhalefet liderini destekliyorlar ve seçim yapın diyorlar. Bir ülkenin iç işlerine karışılması kötü bir durum.

Bir başka soru da, petrolden gelen gelirle, sanayi tarım teknoloji gibi alanlarda niye yatırımlar yapılmadı. 1990 lara kadar bu işlerin mümkün olmadığını anlayabiliyoruz, petrolün işletilmesi özel. Sanırım bu işler 20 30 yılda olamıyor. Petrol kaynaklarının üzerindeki birçok ülkede istikrar olamıyor ne yazık ki. İran örneği bu işin dışında, köklü bir kültür ve alt yapı var. İran’a yapılan baskıyı hiçbir ülke kaldıramaz.

Sonuç; dünyayı, parayı idare edenler yönetmek istiyorlar. Kısmen de bu böyle yürüyor. Bu gidişata burunu sokan, direnç gösteren, kafa tutanların durumu zor. Halklar, yönlendiriliyor. Sosyalizm olursa böyle sürünürsünüz gözlemi oluşturuluyor. Halbuki sosyalist anlayışta diktatörlük olmaz. Bir lider yıllarca hatta ölene kadar lider olamaz. Olursa böyle olur.
Venezuela halkı aslında yıllardır sıkıntılı, bardak taşıyor. Olan bu. Ve bu yaşananlar dünya için (Özellikle Türkiye’nin) ders niteliğinde. Venezuela halkı mahkûm edilmiş. Suçu Chavez’i desteklemek.