- Kategori
- Şiir
Verme Sözün, Düşmez Yüzün
Söz verme her daim
Verebileceğin en büyük sermayedir,
Düşme tuzağa, verme her önüne gelene
Tutarsın, üzülürsün, tutamazsın yerilirsin.
Söz verme garip, her anlarda
Önüne gelir,
Gelir, sürekli bozuk yemek misali
Yersin bozulursun, yiyemezsin üzülürsün.
Sözünü az eyle, mümkünse sus
Verme sarhoş, sevinçli, üzüntülü
Sevinç biter, ayılırsın sonra ayrılırsın.
Söz kalır, söz söze şahit kalır.
Verme, verme sözün, düşmez yüzün!