Vicdan sınıfta kaldı!

Bugün ne yazabilirim? Ne kadar susabilirim? Yeni okuduğum bir kitaptan mı bahsedeyim yoksa son izlediğim sinema filminden mi?

Görmezden mi gelmeliyim olanı biteni hiçbir şey olmamış gibi?

Gelemiyorum… On dört yaşında bir melekti göçüp giden, susamıyorum!

Berkin Elvan’ın ölümünden sonra o kadar fazla paylaşım oldu ki…

İçlerinden bazılarını içim kan ağlayarak okudum, dinledim. Bazıları ise hiçbir şey olmamış gibi dantel örtüsünü, kahvesini paylaştı sosyal paylaşımlarda. Kınamadım! Yalnızca iğrendim…

Herkes bir yorum yapmak zorunda değil elbette.

Ama en azından bunca insan acılı ailenin yanında olmasa da kendince acısını paylaşmanın peşindeyken o günü hiç yaşanmamış farz etmek nasıl sığdı vicdanlara ben bilemedim.

Bir gün mahrum kalsaydınız bari kahve keyiflerinizi lanse etmekten! Bir gün seçimi, partiyi, taraf olmayı bırakıp insan olarak baksaydınız vicdan pencerenizden!

Uç tepkilere gerek yok ki, sadece sussaydınız bile bundan çok daha iyiydi belki.

Ortalığı karıştırmak, konuları saptırmak zaten anlamsız. Sadece Türkiye’nin 14 yaşında bir çocuğunu kaybettiğinin farkında olsaydınız!

Bugün yalnızca 16 kilo kalan bedeni toprağa verilecek. Tekrar söylüyorum; amaç burada taraf olmak, çevreye zarar vermek olmamalı.

Ortalıkta tozu dumana katmanın faydası yok, ne kadar acıdır ki vicdan yine sınıfta kaldı.

Ailesine baş sağlığı dilerken, o küçük meleğe Allah'tan rahmet diliyorum.