Vicdani Ret nedir?

Son birkaç günden beri aldı bir ‘Vicdani ret’ gidiyor…

Bu vicdani ret’in ne olduğuna şöyle bir bakmak istedim. Karşıma epey detaylı bilgiler çıktı.

Öncelikle ‘Vicdani ret’ ne ona bir göz atalım.

Vicdani ret, “bir bireyin politik görüşleri, ahlaki değerleri veya dinsel inançları doğrultusunda zorunlu askerliği reddetmesi” olarak biliniyor.

Vicdani retçiler, en çok, “Düşman olsa bile insan öldürmeyi ahlaki bulmamak, hiyerarşik ve statüsel yapılandırmalarda yer almayı ahlâki bulmamak, güncel sorunlardan dolayı o ülkenin silahlı birliğinde bulunmayı ideolojik ve dini inanca aykırı bulmak” gibi nedenleri ön plana çıkartıyorlar.

Düşünce, vicdan ve din özgürlüğü kapsamında bir insan hakkı olarak görülen vicdani ret, zorunlu askerlik hizmetinin bulunduğu hemen her Avrupa Konseyi (AK) üyesi ülkede yürürlükte olan bir uygulama. Zorunlu askerliğe bir alternatif yaratma amacıyla kullanılan vicdani ret’in uygulanışı ve süre açısından yarattığı sonuçlar ülkeden ülkeye farklılık gösteriyor

Bu konuda bir standart ya da zorlama yok. Bununla birlikte bulunacak alternatif yöntemin yeni bir insan hakkı ihlali yaratmaması, “caydırıcı ve cezalandırıcı” nitelikte olmaması gerekiyor.

Vicdani ret Avrupa’da ilk kez Danimarka tarafından 1917’de tanınan ve 1967’den bu yana da uluslararası hukukta bir insan hakkı olarak görülen uygulama.

Avrupa Konseyi üyesi ülkeler arasında vicdani reddi hak olarak tanımayan sadece Türkiye ile Azerbaycan bulunuyor. Ermenistan, kısa süre önce vicdani ret konusunda taahhüt vererek, tasarı hazırlamış. AB üyesi ülkelerde ise bu sorun bütünüyle ortadan kalkmış durumda.

Yapılan bir araştırmaya göre, AB çatısı altında 27 ülkeden 14’ünde zorunlu askerlik bulunmuyor. Kalan 13 ülkede ise alternatif hizmet sistemi bulunuyor. Bu ülkelerden Almanya’da “Hiç kimse vicdanı karşısında zorla askeri hizmet yapmaya zorlanamaz” düzenlemesi bulunuyor. Yılda ortalama 150 bin vicdani retçi bu düzenlemeden yararlanarak, Gençlik, Aile, Kadın ve Sağlık bakanlıklarında alternatif hizmetlerde, 9 ay çalışıyor. Diğer bazı ülkelerdeki uygulamalar şöyle:

- Avusturya: 1991’de hakkı tanıyan Avusturya’da İçişleri Bakanlığı’nda 12 ay alternatif hizmet olanağı bulunuyor. Askerlik süresi ise 8 ay.

- Danimarka: 1917’den bu yana vicdani reddi tanıyor. İçişleri Bakanlığı’nda yapılan alternatif hizmetin süresi 9 ay.

- Finlandiya: Askerlik yapmak istemeyenler Çalışma Bakanlığı bünyesinde 13 ay çalışıyor. Askerlikte süre ise 6 ay.

- İsveç: Alternatif hizmet Savunma Bakanlığı’nda 7,5 ay yapılıyor.

- Yunanistan: 1998’de vicdani reddi kabul etti. Savunma Bakanlığı, bu hakkı kullananlara 23 ay zorunlu hizmet yaptırıyor. Askerlik süresi ise 12 ay.

- Güney Kıbrıs: 42 ay alternatif hizmet yapılıyor. Askerlik süresi ise 26 ay.

Görüldüğü gibi bu ülkelerin hiç birinin silahlı kuvvetleri zaafa uğramamış. İçinizde; bu ülkelerle Türkiye’yi karşılaştırmamak lazım gibi bir soru oluşabilir. Madem ki biz ‘ileri demokrasi’ ile yönetiliyoruz ve AB’ye girmek için her türlü fedakârlığı(!) yapıyoruz. AB’nin kriterlerine de uymak zorundayız.

Vicdani ret bir insan hakkı olarak uygulanıyorsa, bu uygulamanın bize de gelmesinde ne sakınca var?