Vicdanı Üniformalı Barış Turnuvası

Bir tur daha döndü dünya,

Atmosferde insanın kendine aitmiş gibi bıraktığı sözleri uçuşuyor,

Hiçbir şey yapmadan çok şey isteyenlerin mübalağasında batıyor güneş.

Söylenmiş sözlerin tekrarında herkesin dilinde bir barış bahis konusu,

İnsanın insan gibi yaşama hakkı yarıştırılıyor obur kürsülerde,

Büyük cümlelerin kentinde nasıl da küçülüyor insan,

Herkes her yerde ileriden bahsediyor,

Bir serçeyle konuşmayı becerebilen bir Şamanın çok gerisindeyken…

Kırlangıcın yuvasını kendi yuvasının siluetini bozuyor diye yıkan insan,

Özünle bir barışsan,

Barış içinde yaşamanın bu kadar gürültülü olmadığını bir anlasan,

O büyük

Vicdanı üniformalı

Cümlelerle gümbürtüye gitmeyecek yaşam…

Ne diyorduk

Bir tur daha döndü dünya,

Güneş battı,

Gündüz göremediğimiz yüzleri,

Gecede aramak nafile…

İnatla anlaşılmamış yüz yıl önceki bir soruya muhatap edelim yukarıdaki cümle ordusunu o zaman…

Ay ile güneş herkesin lambasıdır, hava herkesin havasıdır, su herkesin suyudur. Ekmek neden herkesin ekmeği değildir?(Şeyh Bedreddin)

M.C.G