- Kategori
- Şiir
- Okunma Sayısı
- 97
Viran ellere düşürdüğüm Yalnızlığım...

Eşek yükünü taşır, şeref'siz binse de üstüne...
Yalnızlığı uzaklara atan acımasızlıklardır
topyekun
Kalbini sıyırıp çıkardığın zor zamanlardan/ o kim vur-duya giden
soğuk yüreklerin bir bir hesabı vardır;
İçin içini sızlatan, her günün.
Yanlış zamanlardan sıyrılıp çıkarken
Tek başına/ geride bıraktıkların,
nasılda soğuk bırakmışlar koskoca yazıyı
boşuna çırpınmışız, kaderin kıçımızdan tekmelerini eksik etmediği bir hiçlik halinden
Yalaan/ yalan edildikçe
yanı başımızda bekleyen talihimizle!
Ah viranlar, viran ellere düşürdüğüm yazgılarım,
Suç benim.
ne kalplerimle döküldüm bu vicdansız yollara,
ne kalenderler gelip geçti bir kalenderin içinden; bir bir akıp gittiler,
Umut dağıtmak için el aleme gelmeden
daha kapımdan dışarı çıkmdım.
Vicdanın köylüsü akrabası olmaz
Mertebesi var olduğunu bilirdik, bildik/ bildik ama
Yukarıdan aşağı döktüğüm kelimelerim
Beni arkamdan vuran sevgili bildiklerim!
Kalender Kılıç, İzmir Balçova dağ yamaçlarından...23 haziran 2015
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Facebook hesabınızla yorum yapın, daha çabuk onaylansın!