- Kategori
- Şiir
Viran ellere düşürdüğüm Yalnızlığım...
Eşek yükünü taşır, şeref'siz binse de üstüne...
Yalnızlığı uzaklara atan acımasızlıklardır
topyekun
Kalbini sıyırıp çıkardığın zor zamanlardan/ o kim vur-duya giden
soğuk yüreklerin bir bir hesabı vardır;
İçin içini sızlatan, her günün.
Yanlış zamanlardan sıyrılıp çıkarken
Tek başına/ geride bıraktıkların,
nasılda soğuk bırakmışlar koskoca yazıyı
boşuna çırpınmışız, kaderin kıçımızdan tekmelerini eksik etmediği bir hiçlik halinden
Yalaan/ yalan edildikçe
yanı başımızda bekleyen talihimizle!
Ah viranlar, viran ellere düşürdüğüm yazgılarım,
Suç benim.
ne kalplerimle döküldüm bu vicdansız yollara,
ne kalenderler gelip geçti bir kalenderin içinden; bir bir akıp gittiler,
Umut dağıtmak için el aleme gelmeden
daha kapımdan dışarı çıkmdım.
Vicdanın köylüsü akrabası olmaz
Mertebesi var olduğunu bilirdik, bildik/ bildik ama
Yukarıdan aşağı döktüğüm kelimelerim
Beni arkamdan vuran sevgili bildiklerim!
Kalender Kılıç, İzmir Balçova dağ yamaçlarından...23 haziran 2015