Vladimir Putin yaşıyor mu?

Şüphelerim var.

Büyük bir ilgiyle uzun bir süredir takip ettiğim Rus liderin: Görüntüsü; ilk bakışta- Putin’i -anımsatsa da yüz hatlarına ikinci kez dikkatle bakıldığında; onun o olduğuna inanmak hayli zorlaşıyor.

Başı: Sürekli yana doğru eğik, bakışları aşağıdan yukarıya doğru; üst dudağının belirgin hatları; gözlerinin ve kulaklarının şekli; seyrek saçlarının şakaklarındaki kavisli görünüm,  buharlaşmış yok olmuş.

Şimdilerde seçim propagandası yapan; yeni Vladimir Putin’in gözleri bir Çinlininki kadar çekik; başı dik, yana doğru eğik değil.

Çok hafif de olsa kulakların üst kısmı sivrice; şakaklardaki saçlar dümdüz bir çizgiyle favorilerle birleşiyor; kavis kaybolmuş.

Elmacık kemikleri eskisine nazaran çok daha dolgun; üst dudak incelmiş aynı zamanda belirgin hatlarını yitirmiş.

Ne olmuş bu adama?

Eskiden, oldukça çapkın yüz ifadesi yerini ifadesizliğe terk etmiş.

Yeni Putin; eski Putin’e ne yapmış olabilir?

Şimdiye dek kimse fark etmedi mi? Yoksa fark etmek kimsenin işine gelmedi mi?

Gerçi dostları destekçileri bol olan Rus liderin bir o kadarda sevmeyeni olmalı. Olmalı çünkü Rusya’da yaşam zorlaştıkça zorlaşıyor. Rejim: Doğanın annesini ağlattıkça ağlatıyor.

Dünyanın; havası en kirli şehirlerine sahip Rusya: Yediği şeylerin üstünü kapatmakta uzman bir ülke; şampiyon tacını taşıyor.

Ülkenin kuzey batısında, toprağın bağrından bakır başta olmak üzere değerli elementleri günışığına çıkarıp onları işlerken yan atıkları rastgele havaya suya savuruyor. Yeşil ormanlarının ağaçları kurumuş.

Kar bile gri siyah yağıyor. Bu bölgede çalışanların çocukları; solunum yolları hastalıklarından kırılıyor. Ana babaların kazançları ortalamanın çok üzerinde; para biriktirmek uğruna isten tozdan göz gözü görmeyen bu bölgeyi terk etmeyi erteliyorlar. Vicdan azabı çekerek erteliyorlar;  çünkü çocukların hali içler acısı.

Zehir soluyarak, karın doyuruyorlar. Vatanın kalkınmasında katkıda bulunan kahramanlar.

Rusya’da kahraman vatandaşların sayısı oldukça yüksek; haklarını yememek lâzım.

  İlkler; enler ülkesi Rusya: Uzaya ilk kadın kozmonot –astronot-(1937 doğumlu Valentina Vladimirovna Tereşkova) yollayan; ilk tüylü çocuğu fırlatan ülke…Ne kadar övünseler yeridir.

İlk kadın kozmonot deyince aklıma geldi.

Rusya’nın Medarı iftiharı kozmonot hanım Putin’in partisinin de gözdesi, destekçisi; geçenlerde hükümet tarafından yeniden onur ödülüne lâyık görüldü. Gururlu yüzüne bakmaya doyamadım.

Çünkü: Bir tek kırışık; bir nebze yaşlılık emaresi yoktu.

Yetmiş yaşını çoktan ardında bırakmış bu kozmonot: En fazla, taş çatlasın elli yaşından fazla göstermiyordu.

Kendi kendime sormadan edemedim.

“Ne biliyorsun Vladimir Putin belki hâlâ yaşıyordur”

Kendisini; yıkayıp ütülemişler; germişlerdir.

Yenilemişlerdir.

Estetik ameliyatları ne kadar başarılı geçmiş olabilir bilemiyorum.

İyi niyetli düşünürsem; yeni Putin: Oldukça Putunimsi olmuş diyebilirim.

Bu ülke hâlâ güç ve entrika peşinde, yaşadığı planetin ciğerlerini sökmekten hicap duymadığı gibi Dağıstan’da yaşayan azınlık Müslümanları da eziyor katlediyor. Kim ona dur diyebilecek?

Dünyada var olan güçlü ülkelerin hobileri aynı; ezelim sömürelim; yakalım yıkalım; “bizden aşağısı Kemal Paşa” sözüne sadık kalanların izledikleri yol da aynı. Kim kimden hesap sorabilir ki?

“Tencere gtn kara; ah öyle mi kazanım ama seninki benden kara”

Dünyada ne ararsan var. Tek bir şey karaborsa; belki de nesli tükenmiştir kim bilir?

Örnek alınacak ülkeler ve liderleri…Ben yine de mumla arıyorum.

Kitaplarda kitabelerde.

Alev Meisel

29 Kasım 2011 Salı Berlin