Vurun kahpeye!

Kendi adıma da üzüldüm ama en çok da insanlık adına üzüldüm; öylesine naif duygularla, öyle safiyane yazdığım bir yazıdan üretilenler, en çok da, Avrupa'da yaşayan, buraların cehaletine ışık tutsun diye referans gösterdiğim iklimlerde tam ya da yarı zamanlı yaşayanlardan gelen fazlasıyla hazımsızlık  tavırlarından...

Laf olsun diye Avrupai standartları öne sürmüyorum; yıllardır ihracat yaptım, Avrupalılarla çalıştım, keza Japonlarla, dünyanın bir çok yerinde ithalat yapanlarla haşır-neşir oldum.

İnsan haklarının savunmasını yapan Avrupa standartlarını iyi-kötü bildiğimden örnek verdim ancak oralarda yaşamış Türklerin insan hakları konusunda yeterli bilgiye, donanıma sahip olamayabileceklerini düşünememiştim.

Sanıyordum ki dışa açılamayan cahil halk yanlış tercihlerde bulunabiliyor, empati yapmayı beceremiyor, kolayca gaza gelebiliyor.

******

Aslında en çok yanıldığım nokta şu olmuş: Gerçek Avrupalılarla birlikte çalışmıştım, ne bileyim, yıllarca oralarda çalışanların, o topraklarda olmakla gurur duyanların "İnsan Hakları" konusunda bir çıkarımlarının olamadığını...

******

Ne yosmalığım kaldı, ne zerzevatlığım; arkadaş, bunu ucu-bucağı bilinmeyen bir köyde olan yazsa, vallahi anlarım.

Avrupanın göbeğini mesken tutmuşlukla beraber bir de İzmirli olmaları var ki; işte en çok da bu koyuyor insana!

******

Öyle bir damara basma var ki; saatlerdir kendimle cebelleşiyorum!

Boşver diyorum...

Önemseme...

İnsanı çileden çıkartan bir sataşma var; ne meleğim ne peygamber; aaa iyi niyet de bir yere kadar!

******

Neyse...

Eteklerdeki taşlar dökülsün... Dökülsün arkadaş da; bu kadar diş bileme niye?

Yani, Türkiye standartlarında mürekkep yalamış, eli kalem tutanlardanız; ülkenin zor zamanlarında bir yerden tutmamız gerektiğinin farkındayız. Böyle vakitlerde bir hoş seda beklentisi bu kadar kin, nefret duygularını kanırtıyorsa ne dağdaki PKK'lıya kızabiliriz, ne de Türk Bayrağını gönderden indirene!...

Satılan barajlar, koylar, arsalar, fabrikalar için de söyleyecek, kınayacak sözümüz kalmaz!

Ülkenin en aklı başında, en mantık örgüsü yerinde olanlarından saydığımız kişilerin yok yere fitillediği ateşi gördükten sonra...

Boşa kürek çekiyoruz!

İşte, tam da bu konuda körler-sağırlar birbirimizi ağırlıyoruz, maalesef; sizler cımbızlamaya, yok yorumdu, okunma oranıydı, kadının resmi kaç yılına aitti falan diye uğraşın şekerim!

Lakin, boşa da olsa, o kürekleri çekmeye devam edeceğiz.

Sizler ister zerzevat dersiniz, ister yosma; elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz, Mustafa Kemal Atatürk'ün ışığı doğrultusunda...

Bir kez daha bana hatırlattınız ki bu sular fazla sığ; bir özlemi bile kaldıramıyor! (Blog kategorisi içindir; lütfen diğer yazarlar üstlerine alınmasın!)

******

Diyebileceğim başka saptamalarım da var; mesela, bizler tanışırken, ben şımarıklık yaparken bilinçsizce insan psikolojisi hakkında bilgi topluyor beynim.

Aslında ille de yüz-yüze gelmem de gerekmiyor, anlıyorum bazı şeyleri bir şekilde...

Neyse...

Bunları anlatırsam kendime saygı duyamam!

Bana saldırılmasına epey alışkınım; güzel bir kızdım. Boyum kısaydı ama yine de kıskananlar çok olurdu!

Oysa zekam ile öne öne çıkmayı tercih ettim hep; meğer kim hangi konuda övgü alıyorsa diğer çeşidini tercih ediyormuş; zekası ile öne çıkan bir arkadaşımın iltifatlar karşısında ne kadar mutlu olduğunu anlatmasıyla öğrendim.

******

En sinir olduğum şey ise yanında kız arkadaşı olup da bakışlarıyla bana hayranlığını ifade etmeye çalışan erkekler olmuştur! 

Nereden nereye geldim yine, eski anılar falan-filan...

******

Bir keyif yaşayayım dedim, burnumdan geldi; beni  com.tr paklar, Twitter paklar, olmadı Facebook falan...

Siz resimlerle falan uğraşın, en samimi ifadelerden cımbızlamalar yapın ve vurun kahpeye!