Whiplash (Kamçı vuruşu) filimine yorum !

Amerika Birleşik Devletleri bu dünyanın sülük işlevini çok başarıyla yürüten  karma olmasına rağmen, birleşik ;  tek bir dil,  tek bir bayrak  ve  tek bir amaçta toplanmış bir devlet.

Mesaj "biz mükemmeliz" ama nasıl?

Bu filim mutlaka görülmesi gerekn bir film gerçekten.Yönetmenin ilk filimi olmasına rağmen muhteşem bir  filim  Damien Chazelle özellikle bir müzik enstrumanı çalmanın ne kadar büyük bir emek olduğunu, orkestra   elemanlarının nasıl ağır bir stres  altında olduklarını, hücrelerinizde hissederek yaşıyorsunuz.

Konservatuar müzik bölümünde aşırı kontrolcü ve kusursuzluğa takıntılı ,acımasız bir müzik öğretmeni, müzisyen;   aslında daha çok orduda erlere zulüm eden bir üst  gibi, akıl almaz küfürler  ederek,   fiziksel şiddet  uygulayarak öğreten bir adam ; aktör çok başarılı, adamdan nefret ediyorsunuz

izlerken.J.K  Simons. Öğrenci Andrew rolündeki Miles Teller 19 yaşında bir bateri piri !

başarı= kan + ter+ azim+ asla   vazgeçmemek . Filimde isyan ediyorsunuz ,  öğretmenin

küfürleri, baskısı, sabırsızlığına.

Adam kusursuzluğa, mükemmelliğe takılmış,  öğrencilerini dövüyor,  sövüyor ,  çok başarılı ve ünlü müzisyenlerin bu yoldan geçmedikçe mükemmel olamayacaklarına inanıyor.

Bu yolda yılmadan devam edenler olduğu gibi,  vazgeçenler, kendini öldürenler de var.

Andrew ellerinden kan gelene kadar davul çalmaya devam ediyor,ediyor , ediyor...

Annesi onu bebekken terk etmiş, babası tarafından çok seviliyor, babası oğluna yapılan bu eziyete , tepkisiz kalmıyor, oğlunun yaşadığı zorlukların nedeni olan bu adamı şikayet ederek, konservatuardan ayrılmasını sağlıyorlar, ama daha önce öğretmen , öğrencisini okuldan attırıyor.

Andrew uğruna sağlığını, sevdiğini, kısaca hayatını adadığı enstrumanını, idolü olan bateristleri herşeyi kaldırıyor.

Aradan uzun zaman geçiyor, Andrew  konservatuardaki öğretmenini bir barda caz müziği çalarken görüyor, konser vereceğini davulcuya ihtiyacı olduğunu söylüyor,daha önce çalıştıkları müzik parçaları üzerinde duruyor.

Filimin sonunda tüm tüyleriniz diken diken oluyor,Andrew aslında bir tuzağa düşmüş, küçük düşürülmüş durumdayken, öğretmen-" senin yüzünden atıldığımı biliyorum", diyerek onca  seyirci önünde  farklı notalarının olmadığı bir parçayı çalmalarını istiyor.

Andrew kendince ritim tutturmaya çalışırken, orkestra üyeleri şaşırıyor, ama bir müzisyen için aşırı zor bir durum, seyircinin önünde küçük düşmek...

Öğretmen  sadist,  mutlu ; Andrew sahneyi terkederken,babası oğlunu teselli etmek üzere tam oğlunu kucaklarken, çocuk dönüyor,  sahnedeki yerini alarak akıl almaz bir performans sergiliyor, kan, ter, emek   mükemmelliğe giden yol gibi görünüyor.

Bu filim olağanüstü duygularla size yeni bir pencere açıyor. İzleyin !