Yâri böl yüz Heceye

Sen damlarken kalemim canımı cana kardım
Koyun koyuna renkler ruhumu çöz geceye
Sevdalı ten alemim dokunup sana vardım
Yine beni sen denkler yâri böl yüz heceye.

Desen desen dilimsin meyim olup içtiğim
Haraç kesen o gözler tatlı dile okundun
Mabedimde halimsin deyim bulup seçtiğim
Sinem başını özler haklı tele dokundun.

Daralsa vakitlerim yine de dil ucumsun
Sen heyecan düşeşim gardın bilsin süreyim
Tadımda akitlerim sine de zil suçumsun
Terennümüm güneşim ardın gelsin göreyim.

Diyorsam da inanma şiirin sonu geldi
Alazında dönerim kanadı yanık közlü
Yalanım varsa anma bu kalem seni bildi
Bildiğimce sönerim bu canan sanık özlü.