Ya yoksa o söz...

Senden bana bir SÖZ kalsın isterdim.

Benden sana bir söz kalmadı mı? Bence iyice bir karıştır tarihimizi, içi bizi, vardır orada sözler, vardır vardır, anımsa.

Net, direk bana söylediğin bir söz!

Sakına kahvaltı yapmadan güne başlama gibi mi?

Hayır hayır, lütfen beni ciddiye al, senin bir sözüne ihtiyacım var, tam şimdi, şimdimde, yoksa yanlışa düşeceğim. Beni pislik sarsın istemiyorum.

Hayatla sakına dalga geçme, yoksa zamanı gelince o senle öyle bir dalga geçer ki....Bunu hatırlıyorum ama, bu bu bu, benim sözlerimden değil, senden bana; başka başka bir söz olmalı!

Akılda kal, duygularını ifade etmekten sakınma, oku yaz, dinle söyle; ak ak ak, durul peşi ve koş yorul, sevdiğinin kalbinde dinlen...

Bana özel demiştim, bana!

Yaşamaktan daha zor bir söz benden sana; ya yoksa?!

O zaman düştüğüm zaman kendi sözümle kalkacağım ayağa; tamam, kendime bir söz bulup söylemeliyim, o söz beni hayatta tutmalı; gereksinim.

Buldun mu o sözü?

Yaşamaya devam ediyorum, elbet bir gün bulacağım!

Ş.Y.