Yadeller . 8 : Kayınvalide

Alır kaynana:
“Kayınvalide de neymiş, kaynanayım işte
Ben onun hesabını görürüm hele bir düşsün elime
Oğlumu benden alıp üzerine oturacakmış
Keyfini sürüp şu köşede kurulacakmış
Ben onun canına okurum, alırsın hemen ahıra
Bizim danayı görsün tekmeyi yesin, Allah kayıra
Bu iş böyle olur onu bunu bilmem.”

Alır gelin:
“Kaynanam pek şanlı, maşallah imanlı
Herkese candan da bana biraz limoni
Nedenmiş efem, çok şeyler istemişiz
Beşibiryerdeyi çifte demişiz.
Elbette olacak o kadar naz, o kadar niyaz
Nereye gidiyoruz bilelim kolay mı
Kız oğlan kız altı aylık gebe , yeni olay mı?”

Aldı Kızın kızkardeşi:
“Kaynana pek nemrut, yüzünden düşen bin parça
Ne desek, ne etsek anlamıyor bir daha
Alttan mı alsak, çıkışsak da mı bıraksak
Yoksa tenha bir köşede bulup saçlarını mı yolsak
Ablam bu, aslan gibi, kafası biraz kel olsa da
Kulağı ağır işitir, sol gözü sakatsa da
Yine de ablamdır, candandır, rahattır..”

Alır kayınpeder:
“Benim hanım, hanım ağalığa soyunmuş,
Gelin almak, düğün yapmak sanki oyunmuş
Öyle çalıp oynar, döner ortalarda
Bu düğün kaça çıkar, hiç yok aklında
Bari olmuşken bu işi yeniden pişirelim
Kızın kız kardeşini de bana işleyelim
O zaman düğün çifte olur. Benim hanım da kudurur.
Ne güzel.”