Yağmur damlaları…

Hava kapalı; bulutlar akıtıyor gözyaşlarını toprağa, çatıya ve pencereme.

Ahenkli ve aynı sesle camla dövüşüyor düşen, çarpan yağmur taneleri.

Bir fincan kahvemi yudumlarken, yerdeki su birikintilerine düşen yağmur tanelerinin oluşturduğu halkalara takılıp kalıyorum bir süre.

Yokluğunun ne demek olduğunu bilmediğimiz günlerde kıymetini bu kadar derinden anlamamıştık.

Küresel ısınma ile beraber su sıkıntısı tehlikesi hayatımıza girince bir kez daha anladık suyun cana can katığını.

Şimdi bakıyorum hemen hemen herkesin hem fikir olduğu bir konu yağmur yağıyor deyince hep aynı cevap – aman yağsın, yağsın…

Susuzluğun ne demek olduğunu arsenikli, çamurlu suları görünce suya olan hasretimiz bir kat daha arttı.

Çayımızı bile damacana sularla yapmaya başlayınca aklımız başımıza geldi bir parça.

* * *

Ceketimi alıp kendimi dışarı atıyorum.

İyice bir ıslanıyorum, doğrusu yüreğimdeki susuzluğa iyi geliyor bardaktan boşanırcasına yağan yağmurlar…

* * *

Kollarıma girip iyice sokuluyorsun bana, saçlarımızdan sular damlıyor.

Dudaklarımı ıslatan su damlacıklarından bazıları kendini içeri atıyor.

Şemsiyeye gerek yok bu sevgi denizinde.

Islanan ellerimiz yağmurda kenetleniyor.

Sesizce yürüyoruz.

Saatlerce yürüyebilirim, kalbimde bu deli dolu heyecan ve sıcaklığın oldukça ellerimde.

Kim tutar beni, kim tutar yağmuru...

Arada durup yüzüme bakıyorsun.

Yağmurda daha da güzelleştin diyorsun.

Muzip ruh halimi takınıp ne güzelliği sudan çıkmış balığa döndüm diyorum.

Gülüyoruz, hem de kahkahalarla.

Biri bana çarpıyor kafamda yazmış olduğum hayali yazının romantikliği bozuluyor bir anda.

Uykudan uyanır gibi uyanıyorum.

O an fark ediyorum yalnız yürüdüğümü yağmurun altında.

Hani böyle bir yazıda hayali bir sevgili iyi olurdu diye düşünmüştüm.

* * *

Sevgili İlham

Sevgili ilham perim,

Nerdesin?

Geçen gün yağmurun altında,

Yürürken sırılsıklam,

Seni aradım,

Bir çocuğun sevgiye aç bakışında,

Bir kadının gizeminde,

Bir adamın gözyaşında,

Sana ait kırıntılar vardı,

Yoktun sen…

Sonra bir kafeye uğradım,

Belki ordasındır diye,

Kitaba gömülmüş bir adamın,

Buruk gülüşünde,

Susan, sesiz dillerinde,

Sonra keyifle kahvesini,

Yudumlayan erdemli bir çift gözde,

Bir iz, bir bakış yakaladım, amma

sen değildin…

Nerdesin ey ilham!

Hangi gizemli dünyanın,

Hangi anlamadığın,

Anlatamadığın dillerin,

Hangi dertlerin,

Çözümü yada çözümsüzlüğünde,

Sallanarak, dibe vurarak,

Hem yalnız, hem nefesiz,

Hem de bensiz,

Geziniyorsun,

Gelsene ilhamım,

Gel artık.

Belgin Turan 17.01.2009

Not: Haber24 , urfapress.com ve Antoloji.com
dan yazı ve şiirlerime ulaşabilirsiniz.