Yağmur incileri

Yağmur kadını arıyordum

Bir sonbahar öğleden sonrasıydım

Bilmediğim bir yerdeydim

Kafamı kaldırıp gökyüzüne baktım

Bana bakıyordu

Hüzün kelebeği gibiydi

Bana el sallıyordu

Yağmur kadın

Yalnızlığa susmuştu

Sahipsiz bir kız çocuğuydu

Atmaca gibi duruyordu

İki taşın arasındaydı sanki kalbi

Geleni istemiyordu

Gideni durdurmuyordu

Yağmur kadın

Balkonda çiçekler istiyordu

Sonbahar yağmurları ile suluyordu

Saksıları mezarlık gibi sadece toprak doluydu

Diktiği hiçbir çiçek tutmuyordu

Yağmur kadının

Yüzüne bir yağmur, bir acı vuruyordu

Kırılgan bir şarkı gibiydi

Kim söylese dağılıyordu

Durmadan içi kanıyordu

Yağmur kadın

Kopan yerlerini yeniliyordu

Düşlerini şişeye doldurup

Şişeyi güneşe koyuyordu

Küçücük göğsünde hıçkırıklarını boğuyordu

Yağmur kadın

Düşlerle dolu şişeyi bana verdi

Bir de gözlerime yağmur incileri hediye etti

Düşler şişesinde biriktirmemi istedi

Şimdi damla, damla ödüyorum bedelini

Aynı şişede düşler ve yağmur incileri

http://www.dailymotion.com/bluenotes1#videoId=xm91v9