Yağmur

CAM'A VURAN YAĞMUR'UN SESİYDİ.......... Yağmurlu bir Muğla sabahından herkese günaydın.. Bardak'tan boşanırcasına yağan yağmur, bir fincan nescafe yine ben... Allah'ın rahmeti o kadar ihtiyacımız var ki bir damlasına... Bereketi bol olsun.. Cam'a vuran yağmurun sesiydi, ekmeğimi aşımı koydum yine kaptırdım gecenin sessizliğine; bir iki damla süzülen yaş, yaşanan ya da hakkıyla yaşanamayan yıllar, kaçırılan fırsatlar, ulaşılmaz imkansızlıklar, bastırılmış duygular yani adını ağıt koyduğum keşkeler.. İçim kıpır kıpır hayata tüm güzelliğiyle sarılıyorum hedef noktasına ulaşmak için yeni, yeni adım atmaya başlayan bebekler gibi düşe kalka, yürümek için gayret gösteriyorum. Bu keşkelere rağmen yeniden sil baştan yaşayacağım hayatı.. Karar kesin rüzgar'a verdim kendimi koşar adımlarla ilerleme çabasındayım. Hayat bu, yağmur fırtınaya karışıyor bazen tutunacak dal arıyorsun, bide bakıyosun ki dal değil kıymık bile yok hayatında, işte asıl sınav başlıyor... İçinde ayakta kalmanın en büyük dayanağının kendine inanmak yüreğini ortaya koymak olduğunu; biliyorsan; akıl ve mantık azığının yanına mutlaka gereklidir yüreğin tılsımı. Tılsım bozulursa tamiri zordur kırılan bir vazo gibi yapıştır parçaları eski güzelliğinden eser kalmaz. Zafiyete uğrayan yüreğin ikmali de güç; olur.. Kendimizi yorgun hissetsek bile, başarıyı elden kaçırsak, hatalardan zarar görsek, hayallerimizi yok etsek, hiç kimseler gayretimizi farketmese; nankörlük ödülümüz olsa da anlaşılamamalar, gülmekten alıkoysa, diyorum işte herşey koca bir hiçbirşey; olsa da yürüdüğümüz yolda engel; zorluk yoksa hedefe zor ulaşılır... Akan; suların nerde birleşip okyanusa dönüştüğünü görmek adına ben varım... Her yaşın olduğu gibi her mevsiminde ayrı güzelliği vardır, eh tek zayıflığımız cama vuran yağmurun sesi olsun..... Mavi kelebek