Yağmur

Yağmur

Hayat olarak yağan

Toprağa nefes olan can katan

Bitkilere hayat olan

Sevgisiz gönüllere ’de dirilten sevgiler yağmalı

Bir anda ortaya çıkan

Şaşırtan

Hayretler içinde bırakan

Gebe kalan sevgisizliği sevgi ile doğurtan

Sevgiler yağmalı oluk oluk gönüllere

Bir parça ekmeğe muhtaç kalmış gibi

Kızıl kan akmadan önce yaraya merhem olan

Akşamın serinliğine kalmadan sevgiler yağmalı

Sır bekleyen gönüllere

Ağlayan yüreklere

Zamanın uyumsuz anlarında çığlıkları duyan

Hisseden sevgiler

Göze çarpmayan

Yakmayan

İnşa eden sevgiler

Tamamlayan

Umursayan değer veren sevgiler

Vaveyla basan karanlıklara ışık

Zemheri ardında üşüyen mısraları ısıtan

Sevgiler olsun

Yitirilmeyen

Hep saran

Gözleri yolda bekletmeden saran

Şehrin sokaklarında bekleyen

Aranmadan bulunan

Var mıdır acaba  

Firari bakışları cezbeden

Kaldırım taşlarına yalnızlık düşmeden gelen

Kapı önüne gönüller terk edilmeden koşan

Terk ediliş yelkovan ve akrebe ulaşmadan gören

Silahlar ile vurulmadan önce hisseden

Savaşlar çıkmadan gören sevgiler var mıdır

Varsa nerededir haber verelim

Koşarak gelsin

Gözlerine mil mi çekildi

Kulakları sağır mı oldu

Ayakları kırık mı

Yüreği söküldü mü acaba

Duymaz

Görmez

Hissetmez

Bunca feryadı

Acıları

Vefasızlığı

Terk etmelerin çığlığını

Yok, mu duyan

Haber verende yok mu

Arayan hiç yok mu

 Herkes bu feryatlar içinde mutlu mu

Yatağına yatar iken umutlumu gelecekten

Dirilten yağmurlar gibi sevgiler yağmalı

Ya da terk edip gitmeli

Kör karanlık dehlizlere

Mehmet Aluç