Yağmurun Şiiri...

 

Yağmurun Şiiri: Kızıl gökten gürleyen, koyu sarı parıldayan şimşekler arasında ana karaya düşen yağmur taneleri sayesinde sen ve ben yağmur olur, yağarız, ruhları aşkın, sevginin en güzel hali ile dopdolu olan insan kalplerine. Ve parlak ela gözlerime gelir durur hayalin, hiç unutmaz kalbim, içimde bulurum seni.

 

                                                       Yağmur Yağar

 

Ey benim güzeller güzeli sevgilim! 

Sensin benim büyük düşlerim, mesut bahtiyar dünyam, engin rüyalarım.

En çok seni seviyor, sevginle dolan, bir benzeri olmayan heyecanlı kalbim!

 

Her yağmur yağdığında suya susayan kurumuş kıraç topraklara,

Bir an bile şaşmaz zaman pusulası, 

cüretkar sevgimiz karşısında gıpta ederek, saygıyla duruyor.

 

Doğanın güzel renkleri, rengarenk birleşiyor.

Her mevsim toprağa olağanüstü aksi düşüyor. 

Buram buram temiz kokularıyla dünyaya can veriyor. 

 

Karışık müzik senfonisini çağrıştıran nefis sesler, 

inceden çevreye yayılıyor serenat yapar gibi.

Ve daha önce hiç bir yerde duyulmayan,

yüksek perdeden şarkıları çalınıyor etrafa çağıl çağıl.

 

Ellerimizle birleşiyor, avuçlarımızda eriyor, gözlerimizde kayboluyor koca dünya.

Ve benimle yanı başımda buluyorum mutlu seni. 

Sonra sımsıkı bastırıyorum başımı bana huzur veren temiz göğsüne. 

 

Aşkın deli hali ile güp güp atan kalbini ve hatta çok sevgili asil kalplerimizi, 

ruhumun derinlerinde taşkın akan aşk seli ile duyumsuyorum.

Böylece daha bir çok seviyorum, hatırlıyorum, özlüyorum seni.

 

Ben, sen, yağmur üçümüz bir yekpare vücut olmuş.

Saman yolunda göz kamaştıran milyonlarca yıldızımız sevgide buluşmuş.

Meğer, en iyi sevmek, bu demekmiş, böylesi sevgi ne güzelmiş, dünyalara değermiş.