Yakar geçerim.

Yakar geçerim.

Gecenin 02.33'ü... Gecenin bilmem neresindeyim... Şu bloğu yazarken, Kavun'dan da Ajda Pekkan'ın hayatımda en keyif aldığım, en kendimi bulduğum şarkısı - Yakar Geçerim'i - dinlemekteydim. Üstelik, bu güne kadar neredeyse hiçbir Ajda Pekkan şarkısını - Aman petrol - hariç, hiç sevemediğim ve hiçbirinde de zerre kendimi bulamadığım halde...

Bunda en temel etken, kendisini olağanüstü yapmacık bulmamdı herhalde.

Ancak sayısız kez dinlediğim (şu an dahil) ve sayısız kez daha dinleyeceğimi bildiğim - Yakar geçerim. - şarkısı hariç. Neredeyse hiçbir şarkıda bu kadar kendimi bulamamıştım ben bile diyebilirim sanıyorum.

Yaşarken, düşünürken, çalışırken, yaparken sonuna kadar gitmeyi, gerektiğinde sonuna kadar hatta bazen ölümüne meydan okumayı tercih eden - beni - en iyi anlatan, bu şarkı...

Okurken senin de farkettiğin gibi, yazarken de tercihim aynı... Her kim ne derse desin, her kim ne düşünürse düşünsün, söyleyeceğimi, düşündüğümü, hissettiğimi bazen en uç noktalara gitmeme yolaçsa da, bilebildiğim en açık, en net şekilde söylemekteyim.

Ve tahmin edebileceğin gibi, bu uğurda çok yakıp geçtim. Ama daha da önemlisi, çoğu zaman o ateşle hiç çekinmeden en şiddetli, en kor ateşlerde ilk kendimi yaktım ben. Çünkü becerebildiğim kadar iğneyi kendime, çuvaldızı da başkasına batırmaya çalışıyorum ben. Ve olabilen en doğru, en adil halimle...

Yukarıda anlatmaya çalıştıklarımdan sebep, Yakar geçerim dilime pelesenk oldu bu aralar güzel okuyucum. Aranızda beni gerçekten tanımak isteyenler varsa eğer, Ajda Pekkan'dan - Yakar geçerim.- i dinleyebilir.

Gerçekten de bazen severken, bazen kızarken, kadınıma sarıldığım ya da tutkuyla öptüğüm zamanlarda da onu; çokça yakıp geçtiğim; yaktığım ateşle de en çok kendimi yaktığım bu güne kadar sayısız kez yaşanmıştır.

Haaa! Bu arada söylediğim sakın yanlış anlaşılmasın. Kimseye - Yakıp geçin.- demediğim gibi, sana anlattığım, en yalın haliyle kendi ruh hallerim.

Ajda'nın da kendini bulduğunu sandığım, sözlerini de Serdar Ortaç'ın yazdığı şarkısında söylediği gibi:

Yakar geçerim. Ama pire için yorgan yakmak değil söylediğim... Gerektiğinde sonuna kadar, dibine kadar risk alabilmektir dileğim...Aklı da eksik etmeden içinden, gidebildiğim yere kadar gitmektir kendimce muradım.

Ne kadar? Nereye kadar yakabileceğimiyse, çoğu zaman ateşin körüğü, duygumun, düşüncemin yoğunluğu belirler.

Bilemedim derdimi, ateşimi sana ne kadar anlatabildim güzel okuyucum? Adım Hıdır... Elimden gelen budur!