Yakın arkadaşlar

Bu konu hakkında yazmak ve sizlerin görüşlerini almak istedim.

Benim arkadaşlıklarım çok köklüdür. Yukarıda bahsettiğim gibi dostluğa çevrilebilmiş arkadaşlıklar. Altı yıl yatılı okyupta, ilişkimi sürdüğüm dört dosttum var ki sormayın. İyi, kötü, hastalıkta, sağlıkta hiç biribrimizi yalnız bırakmayız ve kollarız. İnanıyorum ki sizlerinde böyle dostlarınız vardır.
Bunlar okuldan arkadaşlarım, dostlarım. Birde komşu kızı olan iki kızkardeş arkadaşlarım var. Hakikaten dostluğa dönüştüğrülmüş arkadaşlıklar. Biribirimizi görmesekte hiç olmazsa telefonlaşırız. Hepsiyle aynı.

Sizcede de çok önemli değil mi?

Şimdilerde arkadaş, dost olabilmek zor. Çünkü artık menfaatler çarpışıyor. Herkes bibirinin kuyusunu kazmaya çalışıyor.

Böyle şey olur mu, nerde kaldı insanlık, yardım severlik?

Elele verilse, her konuda yardımcı olunabilinse yaşam daha güzelleşmez mi?

Gerçi yaşam o kadar zorlaştı ki! Herkes kendi derdine düşmüş. Ama işte bu noktada arkadaşlık, dostluk daha da önem kazanıyor sanki. Bu tabiikibu benim naçizade düşüncem.

Arkadaş, dost kolay kazanılmıyor. Benim, bir de iş yerinden arkadaşım var. Kendisi göğüs kanserini yenmiş, etrafına koşuşturan dünya tatlısı bir bayan. Onu lazkızı diye anarız, çünkü o Rize'lidir.
Böyle kopmayan ilişkiler parmakla gösterilecek kadar az olsa gerek.
Ama yinede ne olursa olsun bizler arkadaşlıklarımıza, dostluklarımıza sahip çıkalım. Onları kaybetmemek için elimizden geleni yapalım. Onlarla birlikte yaşamaya çalışalım. Hem de İNADINA YAŞAMAK diyerek.
Hepimize bol toz pembe arkadaşlıklar, dostluklar dikleğiyle.