Yakın Düşmana Mektup

Yakın Düşmana Mektup

Ne büyük oyuncusun sen,

Ne kadar büyük karakter.

Bazen bir kahraman,

Bazen tam bir lider.

Bazen en acınası rolde;

Aciz, zavallı, mağdur oyuncu.

Bazense beni şaşkına çeviren coşku dolu su...

İşine geldiğinde sıkı dost, vefalım,

Nasıl gelirse işine;

Bazen otorite, bazen ise ikilemde...

Bıktım senden biliyorsun.

Nicedir peşindeyim ama

Onca iş-güç, çoluk-çocuk, bir dolu öncelik derken;

Biliyorsun;

İhmal etmek zorunda kaldım seni,

Şimdiye çoktan bitmeliydi bu ilişki.

Yıllarca yaşamı dar ettin bana,

Darallar getirdin aydınlık yollarda.

Sen, her zaman heryerde; onda, bunda, şunda...

Ne kadar yazık...

Yalnızca burada; bende olsaydın...ah ne hoş...

Neyse, ne fark eder sanki...

Yıllar, yıllar boyu içimi yaktın,

Özümde mutlu iken; sen öfke saçtın.

Ben başarıyla dans ederken; sen doymadın,

Her fırsatta içime huzursuzluk saçtın.

"Keyfin için, Senin için" dedin,

Canımı yaktın, yüreğime koca bir kor bıraktın.

Yıllardır senden sebep;

Korkular, endişeler...öfke, ıstırap, hüzün...

Bilinmezde yol alırken;

Bildik sanılan o karanlık gündüzün...

Yetti!..

Sana kızmayacağım artık...

Ne öfke duyacağım, ne kızgınlık...

Bunca yıl iyi oynadın,

Rolünde çok başarılı oldun ama...

Ama, artık perde değişti; masken düştü.

Rolündeki gücü kaybettin.

Tanıdım artık seni

Ve her geçen gün daha da iyi tanıyorum.

Senden sebep olanlardan kopuyorum.

Yıllarca sen erittin beni,

Adeta keskin sirke eyledin...

Ama,

Ama bu kez ben eritiyorum seni,

Bilginin, sevginin, sabrın gücüyle örseliyorum.

Öz 'ümleyim,

Oyuncağa çevireceğim seni...

Son rolünü oynadın.

Bu, senin oynadığın son oyundu...

Sana ezdirmeyeceğim,

Ne ezecek gücün kalacak, ne solduracak, ne de gülecek...

Çiçeklerim rengarenk,

Onları sevgi içinde yaşatacağım.

Ben her gün sevgi nöbetinde...

Sen avucunu yala kendi-kendine.

Hayatımın en güzel çiçeği,

Çiçeklerim benim,

Hepsi rengarenk...

Belki bahçemizde,

Belki de herhangi bir köyde.

Ama her zaman gönülde,

Sevgi içinde ; sevdalı mesafelerde.

Yeter!

Git artık ego git!

Rengarenk gönül köyümde;

Beni,

Bir bana; bir de çiçeklerime terk et...

Tarık Toraman

14.Haziran.2008