- Kategori
- Aşk - Evlilik
Yaklaşıyor bizi bitiren 14 Şubat günleri
Artık biz bitirdik Senleri benleri bizleri
Yaklaşıyor bizi bitiren 14 Şubat günleri
Bahtı karamış yanık bir kul gibiyiz
Bu fani dünyanın oyunu değil olmaz
*
Bu anlaşılmaz canavar arzularımızın oyunu
Kaçamadık oyununda ne sen kaldı nede biz kaldık
Dağladı ömrümüzü mutluluğumuzu bilemedik
Bize giydirdiği anlamsız hislerin karanlığı göremedik
*
Peşimiz sıra koştu nedense hissedemedik
Bu anlaşılmaz canavar arzularımızın oyunu
Kaçamadık oyununda ne sen kaldı nede biz kaldık
Belki de sistemin oyunu
*
Belki de birileri bastı düğmeye
Televizyonu kumanda ile açalım derken
Belki televizyon açtı arzularımızın kör uçurum yolunu
Acısı bol istekleri seyrettiriyorlar her gün
*
Güzelliği göstermiyorlar anlaşılmaz olduk her gün
Ceketi duyguları ters yüz giydirdiler bilene şimdiden
Barışmak işin yoksa 14 Şubatı bekle
14 Şubatta barışacaksa barışmasın
*
Onların 14 Şubatı yerin dibine girsin
Böyle dedim şimdi sokaklarda dar gelecek
Acısı bol köpüklü anlaşılmaz duygularla sarıldık
Bu anlaşılmaz canavar arzularımızın birilerinin oyunu
*
Kaçamadık oyununda ne sen kaldı nede biz kaldık
Parçalanmış yüreğim yârin umurunda değil
Arzuları olmadı küskün yandığımın farkında değil
İlla ister bir pırlanta 790 liraymış
Cepte yok ki 70 lira ne yapsın illa pırlantaymış
*
Yandık kimsenin umurunda değil
14 Şubatı çıkaranlar cendereye aldı
Sıktıkça aldırmanın peşinde
Bu anlaşılmaz canavar arzularımızın birilerinin oyunu
*
Kaçamadık oyununda ne sen kaldı nede biz kaldık
Parçalandık ortada kaldık kimsenin umurunda değil
Kasayı doldurmanın peşinde
Onun bunun çocuğunun yüzünde nefesi ensemizde
*
Kurşun döksen de gidecek gibi değil
Kışkış cinler kışkış cinler desende umurunda hiç değil
Kovalasan da gitmez evde bağdaş kurmuş
Sokakta sırtıma binmiş yürüyor kudurmuş
*
Takdir edilmeyen suratıyla sırıtıyor
Yaralar açar sonra sargı bezi aldırır
Yaşantımız çıra olmuş Marmara gibi yanmakta
Nereden tanıştırdılar bilmem ki seni bize sokakta
*
Sevgi saygı uçmuş yüreklere kim bakmakta
Bozuldu duygularımızın bekâreti hislerimiz ağlamakta
Duyan bilen anlayan yok kahır mevsimi evlerde sokaklar da
Yenilmiş gibi duruyoruz sanki odalarda
*
Yüzler asık sırtlar dönük yuvalarda
Bebe ağlar yerde sürünerek kimse kucağa alarak sevmez
Tüm hedefler 14 Şubata dikilmiş bekler yüzlerimizde gülmez
Bu anlaşılmaz canavar arzularımızın birilerinin oyunu
*
Kaçamadık oyununda ne sen kaldı nede biz kaldık
Parçalandık ortada kaldık kimsenin umurunda değil
Evdeler ki kırgınlık çemberini kırmak için battal gazi olmalı
Oda yüreğimizde yok hayallerimizde unutuldu gitti
*
Kaldık mı kılıbık halimizle ortada
Çıkıp gelmez mi battal gazi kör oğlu
Karaoğlan Tarkan gümüş eyeri ile geri gelmez mi
Değer verilmedi onlarda gitti artık yüzümüz gülmez mi
*
Bıraktığı izlerde kayboldu çoktan silindi
Tezgâhlarda boylu boyunca ertelendim 14 Şubata
Vitrinlerde para tuzağı kıramadık daha biz o çemberi
Birçok aile silindi ayrıldı arzuların anlamsızlığında
*
Notalarda pırlanta oldular hissizlikle kutsandı isimleri
Sığınacak bir dergâhımız da yoktur üstelik
*
Büyüdükçe kanıyor yaramız
Artık biz bitirdik Senleri benleri bizleri
Bahtı karamış yanık bir kul gibiyiz
Yazmak için ne biz kaldık nede siz kaldınız
*
Mehmet Aluç