Yalancı bahar

Ne zaman düşse şiire yolum

Ve ne zaman başlasa kıpraşmaya kanım

Anlarım ki baharım geliyor

Eyvahlar olsun canım!

Bu demektir ki Aynur'un

Başı derde girecek yine aşkla

Oysa henüz çok erken

Cemre bile düşmedi havaya.

Baharda biliyor işini

Yüzünü gösterip kış günü

Kırıntılar serpiştiriyor önüme

Hazır bulmuşken şaşkını.

İster ki açılayım

İster ki saçılayım

Yine eskisi gibi

Peşine takılayım.

Oysa o bir yalancıdır

Fırsatçı ve talancıdır

Şıpsevdidir kundakçıdır

Sık sık oynar bu oyunu.

Buna rağmen açılırım

Buna rağmen saçılırım

Orhan Veli misali

Peşine takılırım.

Hüzünlerim darda kalır

Sevinçlerim ayaklanır

Coşkuyla dolar yürek

Aşka pupa yelken gerek

Bu hallerim coşturur onu

Başlar kedi-fare oyunu

Bir görünür bir kaybolur

Getirmez oyunun sonunu.

Yine de bahara küsemem

Ne yapsam yolumu kesemem

Durduk yerde esemem

Ben de sevdim bu oyunu!.

25 şubat 2005

Aynur Sarıkaya

Dün akşam saat 18-30 sıralarında Side'den dönerken karşımda kocaman ve turuncu bir tepsi gibi parlayan Ay'ı görünce şaşırmış, donakalmıştım. Muhteşem, muhteşem ötesi bir görüntüydü. Meğer cemre düşecekmiş dün gece havaya da haberim yokmuş. Yolu kesen bir polisi gibi yolumu ve nefesimi kesen, adeta büyüleyen bu görüntü trafiğin ortasında el frenini çekip ölümsüzleştirilecek kadar değerli bir görüntüydü ama olmadı. Biraz sonra gitmişti. Cemre deyince ilk aklıma gelense yukarıdaki denemem oldu. Sizle paylaşmak istedim. Her ne kadar aynı tadı vermeyecek olsa da. Hep birlikte hoş geldin diyebiliriz sanırım artık bahara. Henüz yalancı da olsa:) Sevgiler.