Yalandaki gerçekler

Akşamın alacası bütün sevenlerin üzerine vururmuş ve tabiiki sabah güneşi de.

Ya seveni olmayanlar, onlar...

Gecenin karanlığında kaybolmak ve sıcacık güneşte üşümek ancak onlara mahsus birşeydir.

Ne diyecek sözleri kalmıştır, ne yapacak işleri.

Onlar sevmişlerdir elbet, başka bir yürek bulmuşlardır gönüllerine sevdayı yıldızlarla gece gökyüzüne yazmışlardır ama ses veren olmadıysa, hani var ya bir söz sen kapıyı çalmaya devam et elbet biri açacaktır, ya bunlara o kapıyı kimse açmamışsa...

Daha açılmadan kapılar yüzlerine kapandıysa, o denizin ucu bucağına göremedilerse, yakmadıysa bir ağustos güneşi yüreklerini, kala kaldılarsa yanlızlıklarıyla başbaşa, kimsenin umrunda olamadılarsa, kimse kadar sevilmeyip, kimse kadar yanında olunan bir insan olamadılarsa bunlarda mıdır bu suç,

Yoksa;

İçindeki kini bu insanlara boşaltan, mutlaka madalyonun iki yüzüyle yaşayan, dünyanın işlerini bu insanlara değişenlerde midir?

Sonra sevgiden saygıdan bahsedip, iyi niyetli insanları kandırmayıda çok iyi bilirler bunlar...

Unuttukları birşey var. Her yalandaki gerçekleri ancak o andaki karanlığın aydınlanmamasına neden olur.

Elbet her gecenin sonunda bir sabah ve güneş vardır ve mutlaka o gerçekteki yalanlar gün ışığına çıkacaktır.