Yalanı bırak, bizi seç

Yalandan bir dünya kurdu kendine.. Şekerden evler kuramadı, ona mutluluk aşılayacak tadına bakmadı.

Önce kendini sergiledi. Sonra da çekiverdi.. Başka kimliklere özendi. Kendini başka insanlara bezedi..

Sorsaydı ucuz parfümlerin giysilerdeki emanetliğini hatırlatacaktık ona. Ve bütünleşemediği giysilerin pejmurdeliğini.. Makyajının aktığını.. Loş ışığın onu güzelleştirmediğini.. O sormadı, biz söyledik, dilimiz döndüğünce, “hadi kendine dön” diye..

"Ben biraz da “bu”yum” dedi. Aynadaki halinde ne görüyorsa artık.. Biz beğensek de beğenmesek de..

En yakınlarını uzaklaştıran zehirleri döktü etrafına. Hiç gereği olmayan bir hafıza oyununa koyuldu. Hangi yalanı, kime, niye söylediğini ve asla yalan söylemediklerini bir güzel listeleyebilirdi. O karıştırdı. Seçtiği yalan, yanlış kişiyeydi. Doğruları ise yalan söylemek istediğine söyleyiverdi.. Yalanı yılan oldu, kendini soktu.

Yalnızlığın tahtını sağlamlaştırmak için çok uğraştı o. Hepimizden farklı bir dünya kurdu. Ona yakıştıramadığımız bu defileyi kendi kurguladı, kendi yönetti, kendi sahneledi..

Biraz da bizi sergilemek ister diye, bekleyip duruyoruz biz de.. Her birimiz sınav heyecanıyla, ellerimiz titrek, gözlerimiz telaşlı..

Eline yüzüne bulaştırdın yeteri kadar.. Hadi, yalanı dolanı bırak. Bizi seç..