- Kategori
- Şiir
- Okunma Sayısı
- 461
Yalnız insan

boynu
hep büküktür yalnızların,
solgun anılarını çıkarır
temcit pilavı misali.
ruhları hep alacakaranlık kırlardadır,
gözleri ufukta.
rahatsız etmeyen bir rüzgarla
saçları arkada.
kendi düğününü kendi yapar,
kendi ölümüne kendi ağlar,
gözyaşları gölüdür,
kendi yüzer gözyaşlarında.
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Rengini tutturamadığı duygularında boğulur kalan,kendi hi slerinin alevini besleyen yalnızlığın çıplak ucunda öyle kimsesiz ve kendi açtığı yarasından kurtulup çıkmasını beceremeyen insana ne yazık!.. Ne güzel bir şiir,sayın Onur.Ama gözlerden epeyce ırak kalmış sanırım.Elinize sağlık.Sevgi ve saygılarımla sağlıcakla kalınız.
Abbas Oğuz 14.06.2013 18:57- Cevap :
- Sizin de ellerinize sağlık. Yalnızlık, bizi en çok zorlayan duygulardan sanırım. Sevgiler. M.S.Onur 15.06.2013 9:00
Facebook hesabınızla yorum yapın, daha çabuk onaylansın!