Yalnız Kurt'un kan davası savaşı

‘Yalnız Kurt’ metni ile, yeni bir terörist tipini açımlamıştık:

http://blog.radikal.com.tr/politika/yalniz-kurt-77625

’91. Yıl Momentleri’ ile de, yeni / farklı 10 savaş tipinden biri olarak kan davası savaş tipini açımlamıştık:

http://blog.radikal.com.tr/politika/91-yil-momentleri-77460

Bu metnimizde ise, bir yalnız kurdun kan davası savaşının ne menem bir şey olabileceğini açımlamaya çabalayalım:

Öncelikle, kan davası tipi savaş yüzyıllardır vardı:

Osmanlı daha 1600’de teklemişti, çünkü 1500-1600 arasındaki  100 yıl içinde Avrupasal koloniyalizm, dünya ekonomisini Osmanlı’nın aleyhine alt üst etmişti. Ancak Osmanlı’nın sonu yine savaşla ve ancak taa 1900’lerde gelebildi, yani birileri 300 yıl boyunca, Osmanlı’yı yok etmeye çabalamıştı ki bu kan davası değilse nedir?

Bu örneği, 300 yılın devletler için bile çok uzun bir zaman dilimi olduğunu imlemek için seçtik.

Yalnız bir kurdun kan davası tipi savaşı da, onyıllar sürecektir elbette ve bu onun kendisinin de, çok çok değişmesi süreci boyunca olacaktır.

Eh, ünlü terörist Carlos örneğine bir bakalım:

Latin Amerika doğumlu biri ve anti-ABD’ci olarak başlayan onun teröristlik süreci, önce Avrupa’ya ve 1968 ortamına, sonra da Ortadoğu’ya 1970’lere / petrol savaşına kaydı ve bu onun Müslüman olması sürecinin bir başlangıcı oldu. En sonunda da, ‘Devrimci İslam’ kitabında kendi açımladığı üzere, 11 Eylül’ü ABD’ye karşı Araplar’la birlikte planlama noktasına geldi. En sonunda da, onu Fransa’ya satanlar, aynı Araplar oldu. Tuhaftır ama Yankiler, onun 11 Eylül iddialarını hiç ciddiye almadılar. Şu an teröristlikten çok, polis öldürme (siyasal olmayan) adi cinayetinden / suçundan yargılanacak ve ölümüne hapsedilmiş durumda.

Kekremsi bir öykü ama Leyla Halid’inki kadar değil ne de olsa:

Uçak kaçıran güzel genç Arap kadın olarak başlayan teröristlik süreci, onun tanınmamak için, önce yüz plastik ameliyatı geçirmesi ve simasının değişimi, sonunda da önce anne, sonra haminne olmasıyla tamamlanan oldukça muhafazakar bir mecraya girdi. Oysa kendisi, bir devrimci olduğunu sanıyordu.

Örnekler böylesi şeyler.

Yorumlara geçelim:

Önce kuram:

Dolayısıyla, 2010’lardaki bir yalnız kurt aday adayı, tüm önemli teröristlerin tarihini, Neçayef’ten başlayarak bilecek ve kendi derslerini çıkarsayacak ve yolunu ona göre çizecek. Bu bir.

Kendi iç metamorfozlarını gözönüne alacak. Bu iki: Davadan vazgeçebilir bile.

En uç olasılık / olanak: Bambaşka bir şeye, örneğin Mars’a ölümüne ve ilk yerleşecek astronota dönüşebilir, çünkü metamorfozların insanı nereye götüreceği hiç belli olmaz. Bu üç.

Gelelim eyleme:

Yalnız kurt, en dar kapsamlı sonuçta, kendine tek bir düşman seçer ve onu er veya geç öldürür.

Yalnız kurt, en geniş yelpazeli sonuçta, tek başına insan türünü tamamıyla yok edecek ve/ya Dünya gezegenini yaşanmaz duruma getirecek olan sonul nükleer bombayı da patlatabilir, kendini öldürerek ve/ya öldürmeyerek.

Oysa, bir popüler kültür gerçeği var:

2010’larda hiç kimse, onyıllar sürecek projelerin ve davaların insanı olamıyor, motivasyon ve konsantrasyon sorunu yaşayan 4-5 kuşak peşpeşe geldi çünkü.

Dolayısıyla geliyoruz yine, her kuşak için özgün nekrografileri olan  marjinallere:

4. ve n. Dünyalılar, deliler, Triton tipi seksüeller, dahiler (belki de Unabomber öyleydi)...

Transseksüeller değil, ileri marjinalleşmiş lümpen olan veya olmayan proleterler değil, feministler değil, 1. Dünyalılar değil...

Robotçular evet, ölümsüzlükçüler evet, siborgcular evet, uzaycılar evet, yapay zekacılar evet, siberuzaycılar evet... Diğer 3 adet 2. Sanayileşme avangard kültürüne (GDO’culara, bilgisayarcılara, nanoteknokratlara) ait / tabi olanları bilemeyiz henüz ama bizce hayır.

Tabii ki kayda geçmiş olan 40-50 prototip / arkatip yalnız kurdun bunlardan haberi yoktur. Manifesto yazan (veya yazdığı öne sürülen), potansiyel yalnız kurt adayı  Unabomber’ın da yoktu.

Dolayısıyla bu geçmişbilim-gelecekbilim arayüzünde, her 2 ve/ya daha çok altkültürün kategorileri karşılaşır, etkileşir ama sonuç ne olur, onu henüz bilmiyoruz.

Burada es. Nokta.

Dipnot: Sonucu görecek kadar yaşayacağız ve onu merakla bekliyoruz.